Μπροσούρα Πολυτεχνείου 2022

 

49 Νοέμβρηδες μετά…

Πιάνουμε το νήμα του αγώνα!

Ωραία παιδιά, με τα μεγάλα μάτια σαν εκκλησίες χωρίς στασίδια.
Ωραία παιδιά, δικά μας, με τη μεγάλη θλίψη των αντρείων,
Αψήφιστοι, όρθιοι στα προπύλαια, στον πέτρινο αέρα,
Έτοιμο χέρι, έτοιμο μάτι, – πως μεγαλώνει
το μπόι, το βήμα και η παλάμη του ανθρώπου;

Γ. Ρίτσος

 

Η μπροσούρα αυτή αποτελεί μια συλλογική προσπάθεια του σχήματος να σκιαγραφήσει την ιστορία γύρω από την πιο λαμπρή στιγμή της Ιστορίας της χώρας, την τριήμερη Εξέγερση του Πολυτεχνείου. Οι μέρες εκείνες σημάδεψαν και καθόρισαν τις μετέπειτα πολιτικές εξελίξεις, κόντρα στην προσπάθεια «εκδημοκρατισμού» της Χούντας, έδωσαν πνοή σε μέσα πάλης και αγώνα που μέχρι και σήμερα αποτελούν παρακαταθήκες του λαού και ανέδειξαν το φοιτητικό κίνημα ως το πιο ριζοσπαστικό κομμάτι του κινήματος. Παίρνοντας ένα-ένα τα συνθήματα του Πολυτεχνείου θα δούμε ότι είναι διαχρονικά…

Ψωμί

Ο καθένας μπορεί να αντιληφθεί και να νιώσει στο πετσί του τις συνέπειες των ανατιμήσεων και της ενεργειακής φτώχειας. Τα ψώνια στο σούπερ μάρκετ μοιάζουν με εφιάλτη, παρατηρούμε μια ραγδαία αύξηση των τιμών στα βασικά αγαθά όπως το ψωμί, τα ζυμαρικά και τα είδη υγιεινής η οποία κατά μέσο όρο αγγίζει το 25% με βάση τα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ. Βέβαια αυτό δεν πρόκειται για μια κατάσταση που αφορά μονάχα τα καταναλωτικά αγαθά, αλλά για ένα γενικότερο κύμα ακρίβειας το οποίο αποτυπώνεται στο κόστος της βενζίνης, στους λογαριασμούς του ρεύματος ακόμα και στα νοίκια.

Για να καταλάβουμε τη σοβαρότητα της κατάστασης αρκεί να ανατρέξουμε στα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ απ’ το 2021 στην έρευνα της οποίας αναφέρεται πως σχεδόν το 1/3 του πληθυσμού ζει στα όρια της φτώχειας και του κοινωνικού αποκλεισμού. Το 2022 φαίνεται ακόμα πιο ζοφερό, ενδεικτικές είναι οι δηλώσεις στα ΜΜΕ πως ο φετινός χειμώνας θα είναι ο πιο σκληρός απ’ το ’42. Μάλιστα αυτό πλαισιώνεται από μια περίοδο κατά την οποία οι τιμές στη θέρμανση έχουν φτάσει στο θεό! Βλέπουμε τους λογαριασμούς να φτάνουν ή ακόμα να ξεπερνούν τον εισόδημα του εκάστοτε νοικοκυριού. Οδηγούμαστε στο αναπόδραστο συμπέρασμα πως οικογένειες δεν θα μπορούν να ζεσταθούν και να καλύψουν τις βασικές τους ανάγκες με αποτέλεσμα πιθανόν να μετρήσουμε θύματα όπως συνέβη πέρσι που κόσμος πέθανε απ’ τα μαγκάλια.

Ως έσχατη λύση στην ενεργειακή φτώχεια παρουσιάζεται η διακοπή του ρεύματος που όμως θα έχει προηγηθεί από σύσταση στους πολίτες να χαμηλώσουν τους θερμοστάτες, να κάνουν πιο σύντομο ντους, να μειωθεί η θερμοκρασία στις δημόσιες πισίνες και να κλείνει ο εξωτερικός φωτισμός των δημόσιων κτιρίων τη νύχτα. Με άλλα λόγια η κυβέρνηση για ακόμα μια φορά θα προτιμήσει να «ρίξει το μπαλάκι» της ευθύνης στους πολίτες αντί να λάβει ουσιαστικά μέτρα για την ελάφρυνση των λαϊκών νοικοκυριών.

Η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας αρνείται κατηγορηματικά να λάβει οποιοδήποτε μέτρο για να αντιμετωπίσει το κύμα ακρίβειας που γονατίζει τον λαό! Αντίθετα έχει αμολήσει όλους τους εγκάθετους φερέφωνα της κυβέρνησης κάνοντας μιντιακό παιχνίδι, προσπαθεί με χυδαία αφηγήματα να κρύψει κάτω απ’ το χαλάκι την απραξία της. Την ίδια στιγμή που οι λαϊκές οικογένειες δεν μπορούν  να καλύψουν τις βασικές τους ανάγκες, το επιτελικό κράτος του Κυριάκου Μητσοτάκη είναι γενναιόδωρο με το κρατικό χρήμα μόνο όταν πρόκειται για καναλάρχες (βλ. λίστα Πέτσα) , περιβόητους περιπάτους , «αναπλάσεις» και υψηλόβαθμες κρατικές θέσεις (πχ διευθυντές του ΕΦΚΑ). Ενδεικτικό για την πολιτική που ακολουθεί η ΝΔ είναι το νέο μοντέλο επιδοτήσεων στο οποίο όσο λιγότερο καταναλώνεις τόσο μεγαλύτερη επιδότηση θα έχεις, το οποίο ουσιαστικά σε καλεί είτε να προσαρμοστείς στο αδιέξοδο που έχουν δημιουργήσει οι ίδιοι είτε πρακτικά να μην μπορείς να επιβιώσεις.

Παρόλα αυτά αυτό το αδιέξοδο έρχεται στα πλαίσια μιας γενικότερης πολιτικής της ΝΔ κι αυτή δεν είναι άλλη παρά εκείνη της σύμπλευσης με το ΝΑΤΟ. Πιο συγκεκριμένα η ΝΔ έχοντας υπόψιν τις ήδη αυξανόμενες τιμές στα προϊόντα επέλεξε να συμμετάσχει στην πολιτική του ΝΑΤΟ με τις κυρώσεις στην Ρωσία. Και όντως αναρωτιέται κανείς, αυτές οι κυρώσεις ποιον πρόκειται να πλήξουν εν τέλει; Σε μια κατάσταση που ο κόσμος μετανιώνει για την μετατροπή της θέρμανσής του σε φυσικό αέριο και όπου η τιμή της βενζίνης έχει φτάσει σε σημείο που κανείς διπλό-σκέφτεται για το αν θα χρησιμοποιεί το αυτοκίνητό του γίνεται προφανές πως οι κυρώσεις θα φορτωθούν στις δικές μας πλάτες. Είναι ξεκάθαρο πως τον Μητσοτάκη τον νοιάζει μονάχα η περεταίρω πρόσδεση στο ΝΑΤΟ και δεν τον νοιάζει ούτε λίγο το αν ο λαός θα μπορεί να βγάλει τον χειμώνα.

Βέβαια σε όλη αυτή την εικόνα που το επιτελικό κράτος του Μητσοτάκη έχει δημιουργήσει έρχεται να προστεθεί και το αντεργατικό νομοσχέδιο Χατζηδάκη το οποίο θέτει με γλαφυρό τρόπο έναν εργασιακό μεσαίωνα. Ειδικότερα σ ’αυτό το νόμο-έκτρωμα εμπεριέχεται η πρακτική κατάργηση του οκταώρου με την κυβέρνηση να αντικαθιστά την πληρωμή των υπερωριών με ρεπό (λες και μπορούμε να τα φάμε τα ρεπό την στιγμή που ένας μισθός δεν φτάνει ούτε για τα βασικά). Παράλληλα στοχοποιεί την συνδικαλιστική δράση και προσπαθεί να εξαφανίσει κάθε δυνατότητα για απεργία και αντίδραση. Ο νόμος αυτός σε αφήνει ουσιαστικά έκθετο στις εργοδοτικές αυθαιρεσίες και σε μεγάλο βαθμό τις νομιμοποιεί ενώ ακόμα προσπαθεί να καταπνίξει και κάθε δυνατότητα εναντίωσης στην κυβέρνηση και στην αντιλαϊκή πολιτική της φτώχειας την οποία ακολουθεί.

Παιδεία

Από την αρχή της διακυβέρνησής της, η ΝΔ έβαλε στο στόχαστρο Ο πανεπιστήμιο και τους φοιτητές, αφού ο πρώτος νόμος που ψήφισε ήταν η κατάργηση του ασύλου. Παράλληλα οι εξαγγελίες για τις διαγραφές είχαν ήδη ξεκινήσει κάνοντας ξεκάθαρο πως η κυβέρνηση θα εκκινήσει μια διαδικασία σφοδρής επίθεσης στα κεκτημένα του φοιτητικού κινήματος. Ωστόσο αυτό δεν έμεινε αναπάντητο αφού οι φοιτητές μέσω των γενικών τους συνελεύσεων πραγματοποίησαν μαζικές και μεγαλειώδεις καταλήψεις και πορείες. Κινούμενη σε μια κατεύθυνση υλοποίησης της εκπαιδευτικής αναδιάρθρωσης, η κυβέρνηση ψήφισε εκμεταλλευόμενη την πανδημία, τον κατάπτυστο νόμο Κεραμέως-Χρυσοχοΐδη (διαγραφές, πειθαρχικά, ελεγχόμενη είσοδο, ΕΒΕ και πανεπιστημιακή αστυνομία) και εν συνεχεία τον νέο νόμο (συμβούλια διοίκησης, κατάργηση επαγγελματικών δικαιωμάτων, ηλεκτρονικές εκλογές για την συμμετοχή στα όργανα διοίκησης)

 

Νόμος Κεραμέως- Χρυσοχοΐδη

 

Πανεπιστημιακή αστυνομία: Με το μέτρο αυτό η ΝΔ στοχεύει στην αναδιαμόρφωση των πανεπιστημίων από χώρους με ενεργή πολιτική και κοινωνική δράση, από χώρους που ξεδιπλώνονται άφοβα οι συνδικαλιστικές πρακτικές σε χώρους όπου δεν θα χώρα η αμφισβήτηση στις κυβερνητικές επιλογές. Ονειρεύεται ένα πανεπιστήμιο αποστειρωμένο από κάθε μορφή εναντίωσης και πολιτικοποίησης των φοιτητών. Διαδικασίες του φοιτητικού συλλόγου όπως είναι η γενική συνέλευση και δράσεις όπως οι κινητοποιήσεις σε καθηγητές και στη διοίκηση θα καταστέλλονται άμεσα από την ΟΠΠΙ. Μακροπρόθεσμα, δίνει βάση στην καταστολή του φοιτητικού κινήματος, το οποίο διαχρονικά θέτει αναχώματα σε αντιλαϊκές πολιτικές.

Τα γεγονότα είναι εκκωφαντικά. Έχουμε όλοι γίνει μάρτυρες του τι σημαίνει αστυνομία στα πανεπιστήμια: ευθεία βολή κρότου λάμψης σε κεφάλι φοιτητή, αιμόφυρτοι φοιτητές στο έδαφος, ρίψη χημικών μέσα στα αμφιθέατρα, συλλήψεις συνδικαλιστών φοιτητών, ακραία καταστολήακόμα και σε συναυλία εντός του ασύλου, χημικά και ξυλοδαρμοί σε κινητοποιήσεις με αποφάσεις φοιτητικών συλλόγων. Ωστόσο οι φοιτητικοί σύλλογοι δίνουμε ηχηρό μήνυμα ανυπακοής! Μέσα από ενωτικούς αγώνες που βάζουν στο στόχαστρο το κατάπτυστο αυτό μέτρο, μέσα από συντονισμένες κινήσεις των φοιτητικών συλλόγων μαζί με την ακαδημαϊκή κοινότητα μέσω των μαζικότατων συνελεύσεων, κινητοποιήσεων και πορειών κατάφεραν ήδη 4 φορές να εμποδίσουν την είσοδο των ΟΠΠΙ.

 

Διαγραφές: Οι αντιπαράθεση με τις διαγραφές είναι μακροχρόνια. Εδώ και 40 χρόνια προσπαθούν να τις εφαρμόσουν αλλά πάντα βρίσκουν εμπόδια!  Στόχος των διαγραφών είναι η  δημιουργία ενός πολύ ασφυκτικού πλαισίου σπουδών στο οποίο ο φοιτητής θα ασχολείται αποκλειστικά με τις σπουδές του και θα απομακρύνεται από κάθε είδους κοινωνικοπολιτικής εμπλοκής. Θέλουν οι φοιτητές να μην μπορούμε να σηκώσουμε κεφάλι. Ιδιαίτερα στη ΣΕΜΦΕ που ο μέσος όρος αποφοίτησης ξεπερνά τα 8 έτη (ν+3 είναι το όριο διαγραφής για τις 5ετείς σχολές και ν+2 για τις 4ετείς) οδηγούμαστε με μαθηματική ακρίβεια ότι δεκάδες από εμάς θα διαγράφονται κάθε χρόνο!

 

Πειθαρχικά: Μία ακόμα κατασταλτική πτυχή του νόμου Κ-Χ αποτελούν τα πειθαρχικά. Οι πειθαρχικές ποινές κυμαίνονται από επίπληξη, παύση σπουδών από εξάμηνο μέχρι και διαγραφή από τη σχολή για τα “σοβαρά αδικήματα”. Η συνδικαλιστική δράση, η ηχορύπανση, η αφισοκόλληση και κάθε είδους δράση που παρεμποδίζει την ομαλή λειτουργία του Ιδρύματος με ό,τι αυτό συνεπάγεται (π.χ. Κινητοποιήσεις σε καθηγητές, γενικές συνελεύσεις) αποτελούν μερικά από τα αδικήματα αυτά. Διαχρονικά μέσα πάλης του φοιτητικού κινήματος μπαίνουν στο στόχαστρο της ΝΔ, με σκοπό την φίμωση κάθε μορφής αντίστασης και εναντίωσης σε ό,τι πλήττει τους φοιτητές.

 

Νέος νόμος

 

Κατάργηση επαγγελματικών δικαιωμάτων: Ο νέος νόμος που ψηφίστηκε τον Ιούλιο του 2022 αποσπά τα επαγγελματικά δικαιώματα από τα πτυχία μας και πιο συγκεκριμένα εμπεριέχει την εξής πρόταση ''Τα πτυχία δεν πρέπει να συνδέονται με λεπτομερή επαγγελματικά δικαιώματα''. Το πρώτο δικαίωμα που στοχοποιείται είναι αυτό της διδακτικής επάρκειας από όλες τις καθηγητικές σχολές, συμπεριλαμβανομένης της ΣΕΜΦΕ (είναι γεγονός ότι το 27% αποφοίτων της σχολής μας απασχολούνται στον τομέα της εκπαίδευσης ) με αποτέλεσμα ο νέος νόμος να καταστρέφει την προοπτική τους. Ο νέος τρόπος λήψης της διδακτικής επάρκειας προϋποθέτει τη λήψη πτυχίου, τη συλλογή 180 πιστωτικών μονάδων μέσα από έναν χρόνο επιπλέον σπουδών και την «συνέντευξη»  από επιτροπή η οποία θα “δέχεται” τους “υποψήφιους” για την διδακτική επάρκεια . Αυτό το πρόγραμμα λήψης της διδακτικής επάρκειας θα είναι επι πληρωμή για όσους τυχερούς δεν καταφέρουν να γίνουν δεκτοί!  Είναι προφανές ότι πτυχία δίχως επαγγελματικά δικαιώματα δεν έχουν καμία απολύτως αξία πράγμα που δίνει στην αγορά εργασίας τη δυνατότητα να απορροφά ευέλικτους, μη επαρκώς καταρτισμένους εργαζόμενους και να τους αμείβει αναλόγως χαμηλά. Στη σχολή μας τα επαγγελματικά δικαιώματα έχουν κατακτηθεί με αγώνες από τον φοιτητικό σύλλογο. Μόλις το 2007, μετά από 8 χρόνια λειτουργίας της σχολής, αποκτήσαμε διδακτική επάρκεια και το 2018 ενταχτήκαμε στο ΤΕΕ και οι δύο κατακτήσεις  αποτελούν νίκες του συλλόγου!

 

Ηλεκτρονικές εκλογές: Μέσωαυτής της πτυχής του νόμου, μεταβάλλεται ο τρόπος παρέμβασης των φοιτητών στα όργανα διοίκησης. Προβλέπει την ανάδειξη εκπροσώπων με ενιαίο ψηφοδέλτιο και ηλεκτρονικές εκλογές. Το προηγούμενο διάστημα οι φοιτητικοί σύλλογοι παρέμβαιναν στα όργανα διοίκησης μαζικά παράγοντας πιέσεις και μεταφέροντας το κλίμα και τον συσχετισμό κάθε σχολής. Αυτή η πτυχή κινείται σε πλήρη σύμπλευση με την κατεύθυνση της ΝΔ για διαλυτοποίηση των συλλόγων και αποπολιτικοποίηση των       φοιτητών. 

 

Συμβούλια Διοίκησης: Το Συμβούλιο Διοίκησης θα αποτελείται από 6 εσωτερικά και 5 εξωτερικά μέλη, με πρόεδρο τον Πρύτανη. Τα ΣΔ θα έχουν αρμοδιότητες που μέχρι τώρα έχει η σύγκλητος, η οποία πλέον λαμβάνει διακοσμητικό ρόλο. Αυτό θα έχει ως αποτέλεσμα οι καθηγητές να μην έχουν κανένα λόγο για τα ζητήματα που τους απασχολούν! Κάθε αρμοδιότητα μέσα στο ίδρυμα, από τους κοσμήτορες μέχρι  τους διευθυντές τομέων θα διορίζονται από το ΣΔ και θα παύονται οι αρμοδιότητές τους από αυτό όταν κριθεί ότι δεν είναι πλέον “παραγωγικοί”.

 

Είναι ξεκάθαρο πως τόσο ο νόμος Κ-Χ, όσο και ο νέος νόμος στοχεύουν στην ολοκληρωτική αλλαγή του πανεπιστημίου όπως το γνωρίζουμε. Σύσσωμα οι φοιτητικοί σύλλογοι μαζί με την ακαδημαϊκή κοινότητα έχουμε καταδικάσει και τους δύο! Έχοντας ως παράδειγμα τους μαζικούς, συλλογικούς και ανυποχώρητους αγώνες, θα συνεχίσουμε να αμφισβητούμε τις κόκκινες γραμμές και να διεκδικούμε όλα αυτά που μας ανήκουν και θέλουν να μας πάρουν. Όπως πάντα, έτσι και τώρα οι φοιτητές θα θέσουμε ανάχωμα στην εγκληματική πολιτική που πλήττει τα δικαιώματά μας και παίζει με το μέλλον μας.

 

Ελευθερία

Μια από τις στοχεύσεις της ΝΔ, από την εκλογή της μέχρι και σήμερα, είναι η καταπάτηση των δημοκρατικών δικαιωμάτων και ελευθεριών του λαού. Σκοπεύει να άρει  εκείνα τα δικαιώματα και τα κεκτημένα του λαού που  κερδήθηκαν με αγώνες και αίμα. Προσπαθεί με κάθε τρόπο να επιβάλει «σιγή ιχθύος» ώστε κανείς να μην αμφισβητεί την πολιτική της  Μια από της πρώτες τις κινήσεις να είναι η κατάργηση του πανεπιστημιακού ασύλου αμφισβητώντας, ένα από τα κεκτημένα που ο ίδιος ο λαός με την εξέγερση του πολυτεχνείου εγκαθίδρυσε. Κεκτημένο που διασφάλιζε την ελεύθερη πολιτική έκφραση και την συγκρότηση κινηματικών διεργασιών στο εσωτερικό των πανεπιστημίων.  Οιωνός που σηματοδότησε την ευρύτερη πολιτική κατεύθυνση που η κυβέρνηση θα ακολουθούσε ενάντια στα λαϊκά στρώματα.

Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι και η πρωτοφανής επίθεση στο δικαίωμα του λαού να διεκδικεί. Το καλοκαίρι του 2020 ψήφισε έναν χουντικής έμπνευσης νόμο, τον νόμο περιορισμού των διαδηλώσεων. Με αφορμή αυτόν τον νόμο έχουμε δει την αστυνομία να επιτίθεται στοχεύοντας τη διάλυση οποιασδήποτε πορείας και κινητοποίησης των φοιτητών και ευρύτερα του λαϊκού κινήματος, με τη χρήση κατασταλτικών χτυπημάτων, χημικών και κρότου λάμψης. Λόγο και της ίδιας της δυναμικής που έχουν αυτές οι δράσεις στο να υψώνουν αναχώματα ενάντια στην κυβερνητική πολιτική και να διασφαλίζουν τα συμφέροντα του λαού επιχειρείται αυτή τη στιγμή μια επίθεση τέτοιου βεληνεκούς για να αποσπάσει από το λαό αυτή τη δυνατότητα. Στην ίδια κατεύθυνση κινείται και μέσα στα πανεπιστήμια με τον νόμο Κ-Χ και την πανεπιστημιακή αστυνομία, ένα μέτρο που θυμίζει πολύ τις μαύρες εποχές της χούντας και το σπουδαστικό της ασφάλειας. Τα αποτελέσματα που θα είχε η εγκατάσταση αστυνομίας μέσα στα ιδρύματα, τα έχουμε δει και μέσα στο ΑΠΘ. Η κατάσταση που έχει διαμορφωθεί μέσα στο ίδρυμα είναι ενδεικτική, μια σορό κατασταλτικών επιθέσεων που έχουν και ως αποτέλεσμα τον τραυματισμό πολλών φοιτητών, τραμπουκισμοί φοιτητών από τις δυνάμεις καταστολής ακόμα και διάλυση της συναυλίας του Θανάση Παπακωνσταντίνου. Η επίθεση της ΝΔ στα δικαιώματα και της ελευθερίες του λαού δεν σταματάει όμως εκεί. Το σκάνδαλο των παρακολουθήσεων δεν αποτελεί εξαίρεση, καθώς έχουμε δει που μπορεί η κυβέρνηση να φτάσει για να υλοποιήσει την πολιτική της ατζέντα παρακολουθώντας πολίτες, δημοσιογράφους μέχρι και αρχηγό αντίπαλου πολιτικού κόμματος μέσω από την ΕΥΠ.

 Με την λογική του «αποφασίζουμε και διατάζουμε» προσπαθεί να επιβάλλει με όποιον τρόπο την αντιλαϊκή πολιτική της. Τα σκάνδαλα για αναθέσεις χρημάτων κάτω από πλήρη αδιαφάνεια, συνταγματικές εκτροπές που έχει προβεί (π.χ. απαγόρευση συναθροίσεων), η σκλήρυνση του νομικού κώδικα, οι αναίτιες συλλήψεις επί συλλήψεων διαδηλωτών όλα συντελούν σε ένα πλέγμα πλήρους αυταρχισμού. Σκοπός της, να μπορέσει μακροπρόθεσμα να χτίσει «ανοσία» του συστήματος απέναντι στις λαϊκές διεκδικήσεις.

Η απάντηση στην καταπάτηση των βασικών δικαιωμάτων ακόμα και των μέσων διεκδίκησης τους, μπορεί να είναι μόνο μια, η ξεκάθαρη αμφισβήτηση αυτών των μέτρων και η ευρεία κινητοποίηση του λαού. Το πολυτεχνείο αποτελεί τη βάση αυτών των διεκδικήσεων και διαχρονικά δείχνει τον δρόμο για τους αγώνες του σήμερα. Το φοιτητικό κίνημα έχει δώσει την απάντηση αμφισβητώντας ανέκαθεν τους περιορισμούς της κυβέρνησης και θα συνεχίσει να το κάνει μέσα από τις διαδικασίες και τις δράσεις του. Στα χρόνια που το σύνθημα ψωμί-παιδεία-ελευθερία είναι πιο επίκαιρο από ποτέ θα δώσουμε την απάντηση που αρμόζει στο δρόμο.

 

49 Νοέμβρηδες μετά, πιάνουμε το νήμα των αγώνων και συνεχίζουμε!

 

 

 

 

Ανεξάρτητη Αριστερή Παρέμβαση

Φοιτητών ΣΕΜΦΕ

(σχήμα που συμμετέχει στα ΕΑΑΚ)

ΑΝΔΡΕΑΣ ΜΠΟΥΝΤΟΥΒΗΣ: Η ΝΤΡΟΠΗ ΤΟΥ ΙΔΡΥΜΑΤΟΣ

 

H Νέα Δημοκρατία έχει βάλει στο στόχαστρο το σύνολο των δημοκρατικών κεκτημένων και των ελευθεριών του λαού και της νεολαίας. Βλέπουμε ποια είναι η αντιμετώπιση των διαδηλώσεων, με τις συνεχείς απαγορεύσεις που εκδίδει η ΕΛΑΣ και την αυξανόμενη καταστολή και τη βία με την οποία χτυπά όποια κοινωνική κατηγορία διεκδικεί και αμφισβητεί την καταβαράθρωση της καθημερινότητας και της προοπτικής της. Η στάση των ΜΑΤ στις κινητοποιήσεις των Φοιτητικών Συλλόγων είναι πέραν του ενδεικτικού. Τη στιγμή που διαλύεται η προοπτική μιας ολόκληρης γενιάς και στοχοποιείται κάθε δυνατότητα αμφισβήτησης το μόνο που υπάρχει από πλευράς κυβέρνησης είναι η καταστολή και η προσπάθεια εφαρμογής του νόμου απαγόρευσης των διαδηλώσεων. Αυτά, σε συνδυασμό με την ευρύτερη στοχοποίηση των συνδικαλιστικών πρακτικών, την εξώθηση των αντιλήψεων που αμφισβητούν το κυβερνητικό αφήγημα από τη δημόσια συζήτηση, ακόμη και η προσπάθεια για τον πλήρη έλεγχο των πολιτικών εξελίξεων όπως αποκαλύφθηκε μέσα από το σκάνδαλο των παρακολουθήσεων της ΕΥΠ, δείχνουν πως η ΝΔ έχει ως συστατικό στοιχείο της πολιτικής της τον αυταρχισμό. Για την επιβολή της πολιτικής της ατζέντας επιχειρεί να χτυπήσει ακόμη και τη συλλογική μνήμη. Καθώς συνολικά η μεταπολίτευση χαρακτηρίστηκε από μαζικούς αγώνες οι οποίοι παγίωσαν τη δυνατότητα του λαού να καθορίζει τις πολιτικές εξελίξεις. Κυρίαρχο ρόλο σε αυτό διαδραμάτισε η Εξέγερση του Πολυτεχνείου το 1973.

Συνεπώς, η επέτειος της Εξέγερσης του Νοέμβρη αποκτά έναν καθοριστικό ρόλο όσον αφορά το πως ο καθένας αντιλαμβάνεται τη συλλογική δράση. Συνεχώς επαναφέρει το μήνυμα πως οι αγώνες μας μπορούν να είναι νικηφόροι όσο κι αν ο αντίπαλος φαντάζει «παντοδύναμος». Για το λόγο αυτό σύσσωμη η ΝΔ επιχειρεί να εμποδίσει τη διεξαγωγή του Τριημέρου του Πολυτεχνείου. Ήδη από το 2020 που απαγόρευσε το τριήμερο και την μεγάλη πορεία στις 17 Νοέμβρη, και το 2021 που με πιστό σύμμαχο την πρυτανεία Μπουντουβή δεν έδωσε χώρους και υλικό στους φορείς για να διεξάγουν το Τριήμερο. Όμως, και την απαγόρευση σπάσαμε κατεβαίνοντας στο δρόμο απέναντι στην αστυνομοκρατία και τον αυταρχισμό και το Τριήμερο διασφαλίσαμε δίνοντας μια σαφή απάντηση στη ΝΔ και τον εντολοδόχο Πρύτανη.

Φέτος για ακόμη μια φορά επιχειρείται να τεθούν εμπόδια στη διεξαγωγή του τριημέρου. Ο Πρύτανης Μπουντουβής ξεκίνησε από νωρίς να υπονομεύει την επέτειο. Την Τρίτη 1/11 η Σύγκλητος συνεδρίασε ερήμην των φοιτητών, αλλά και για πρώτη φορά ερήμην των Διοικητικών οι οποίοι επίσης αποκλείστηκαν, με θέμα το τριήμερο του Πολυτεχνείου. Για πρώτη φορά μετά από 48 χρόνια, το ΕΜΠ, το ίδρυμα που είναι άρρηκτα συνδεδεμένο με τα γεγονότα του Νοέμβρη, με ευθύνη του Μπουντουβή συζητάει έχοντας αποκλείσει τους Φοιτητικούς Συλλόγους. Τους φορείς, δηλαδή, που όχι απλά παρίστανται μαζικά και συμμετέχουν περισσότερο από κάθε άλλη μερίδα της ακαδημαϊκής κοινότητας, αλλά διασφαλίζουν το τριήμερο. Αποφασίζει κεκλισμένων των θυρών και εισηγείται να προχωρήσουμε σε ένα αποστειρωμένο τριήμερο, απωθητικό για τη συμμετοχή του κόσμου. Γι αυτό θέλει τους φοιτητές εκτός συζήτησης.

Από πέρυσι ο πρύτανης επιχειρεί να υποβαθμίσει το ρόλο των φορέων στη διοργάνωση του τριημέρου. Φορέων όχι μόνο των φοιτητών. Αλλά ακόμη και το ΣΦΕΑ (Σύλλογος Φυλακισθέντων κ’ Εξορισθέντων Αντιστασιακών), τους ανθρώπους δηλαδή που για την αντιστασιακή και αντιδικτατορική τους στάση φυλακίστηκαν και βασανίστηκαν. Σε αυτούς ο Μπουντουβής δεν θέλησε να δώσει καν μια αίθουσα για να πραγματοποιήσουν τις εκδηλώσεις τους. Ο εγκάθετος του Μητσοτάκη που όπου σταθεί κι όπου βρεθεί «δασκαλεύει» περί δημοκρατίας και θεσμών προσπαθεί να απομακρύνει τους ανθρώπους που διασφάλισαν όσα εμείς θεωρούμε δεδομένα με τον αγώνα και τις θυσίες τους. Φτάνοντας σε σημείο να μην επιτρέψει στην επιτροπή που ασχολείται με τη διοργάνωση του τριημέρου (στην οποία συμμετέχουν ο ΣΦΕΑ, οι ΦΣ, Σωματεία κλπ) να βγάλει απόφαση και να καλεί εξώστρεαφα όλο τον κόσμο να συμμετάσχει στο τριήμερο. Όπως γίνεται 48 χρόνια τώρα.Ακόμη, η πρυτανεία, για να «σαμποτάρει» ακόμα περισσότερο τον εορτασμό, επικαλείται τις διατάξεις που είχαν τεθεί σε ισχύ κατά την καραντίνα. Τη στιγμή που κανένας χώρος και πουθενά δεν λειτουργεί σε αυτό το πλαίσιο. Τη στιγμή που στο ΕΜΠ, όπως και σε όλα τα άλλα Ιδρύματα, γίνονται διαλέξεις καθημερινά με εκατοντάδες φοιτητές να βρίσκονται στον ίδιο χώρο. Τι το ιδιαίτερο, λοιπόν, έχει ο κορωνοϊός και μεταδίδεται μόνο στο τριήμερο του Πολυτεχνείου;

Όμως, η ιστορική κατρακύλα για το ΕΜΠ που ακούει στο όνομα Μπουντουβής δεν σταματά εκεί. Προσπαθεί με κάθε τρόπο να κρατήσει μακριά από το τριήμερο ακόμη και τους φοιτητές. Όχι μόνο δεν προσπαθεί να προλάβει φαινόμενα όπως τα περσινά, που είδαμε κάποιους καθηγητές να παίζουν το παιχνίδι της ΝΔ αξιοποιώντας τα τηλεμαθήματα και καλώντας τους φοιτητές για μάθημα στις 15 και 16 Νοέμβρη, με έναν από αυτούς να είναι ο Ράπτης που προσπάθησε να διαστρεβλώσει πλήρως το μήνυμα της επετείου καλώντας τους φοιτητές να γυρίσουν την πλάτη στο τριήμερο, αλλά πλέον ενθαρρύνει ανοικτά αυτές τις κινήσεις. Για πρώτη φορά στο ιστορικό αυτό ίδρυμα ανοίγει η συζήτηση για τη διεξαγωγή μαθημάτων τις μέρες αυτές. Συζήτηση που δεν έχει άλλη σκοπιμότητα από το να ενισχύσει την προσπάθεια της ΝΔ να χτυπήσει το τριήμερο. Δεν είναι, άλλωστε, τυχαίο που όσοι πέρυσι είχαν αυτή τη στάση και φέτος συζητούν ανοικτά για μαθήματα κατά τη διάρκεια του τριημέρου είναι οι ίδιοι που έχουν την πιο επιθετική τοποθέτηση απέναντι στους Φοιτητικούς Συλλόγους και τις διαδικασίες τους. Δεν θέλουν να υπάρχει η δυνατότητα διεκδίκησης που έχουν αυτή τη στιγμή οι φοιτητές, θέλουν να ασχολούνται ανενόχλητοι με την καριέρα τους (είτε πολιτική, είτε διοικητική) η οποία χτίζεται στις πλάτες μας. Γι αυτό δεν θέλουν να συμμετέχουμε σε οτιδήποτε αναδεικνύει την ισχύ της συλλογικής διεκδίκησης και δράσης, όπως το τριήμερο του Πολυτεχνείου. Όποιος, σαν το Μπουντουβή, βλέπει το αίτημα της Εξέγερσης για Παιδεία στην καθήλωση των φοιτητών πίσω από μια οθόνη για συνεχή τηλεμαθήματα παραγράφει συνειδητά την ιστορία και στρώνει το δρόμο στο υπουργείο.

Ο Πρύτανης δείχνει πως δεν έχει καμία διάθεση να υπερασπιστεί τα κεκτημένα του ΕΜΠ, ίσα-ίσα το ακριβώς αντίθετο. Ανοικτά προσπαθεί να διαλύσει το οποιοδήποτε δημοκρατικό κεκτημένο υπάρχει στο Πολυτεχνείο. Η προσπάθεια υποβιβασμού των Φοιτητικών Συλλόγων και των φορέων των εργαζομένων, η πλήρης στήριξη των αυταρχικών νόμων εκτρωμάτων της ΝΔ όσον αφορά την πανεπιστημιακή αστυνομία και τον πλήρη έλεγχο των πανεπιστημίων από το υπουργείο κλπ είναι άρρηκτα συνδεδεμένα με την επίθεση εναντίων οποιασδήποτε διαδικασίας καλλιεργεί το συλλογικό αίσθημα. Οποιασδήποτε διαδικασίας αντιπαρατίθεται με την παθητικότητα, την τρομοκράτηση και την αποπολιτικοποίηση που προσπαθεί η ΝΔ να φέρει. Γι αυτό αρρωσταίνουν όταν βλέπουν πως ακόμη και σήμερα το τριήμερο όχι απλά δεν υποβαθμίζεται, αλλά ακόμη έχει τεράστια συμμετοχή από όλο το λαό και τη νεολαία.

Δεν πρόκειται να επιτρέψουμε σε κανέναν να διακυβεύσει το Τριήμερο του Πολυτεχνείου. Όπως κάθε χρόνο θα διασφαλίσουμε μέσα από τους Φοιτητικούς μας Συλλόγους τη διεξαγωγή του εορτασμού με χαρακτήρα ανοικτό για όλο το λαό. Θα είμαστε μαζικά στο κάτω Πολυτεχνείο και θα συμμετέχουμε ενεργά κόντρα στις προσπάθειες σπίλωσης της συλλογικής μνήμης, φίμωσης κάθε φωνής αμφισβήτησης. Μαζί με το ΣΦΕΑ και τους υπόλοιπους φορείς θα δώσουμε απάντηση στον Μπουντουβή, τη ΝΔ και όποιον ευαγγελίζεται ένα αποστειρωμένο Πολυτεχνείο, με τον κόσμο απομακρυσμένο. Μέσα από τις Γενικές μας Συνελεύσεις και τις αποφάσεις μας θα εξασφαλίσουμε πως όπως 48 χρόνια τώρα έτσι και φέτος το τριήμερο θα γίνει όπως ορίζουν οι φοιτητές και τα κεκτημένα τόσων δεκαετιών.

ΟΛΟΙ ΣΤΗ ΓΕΝΙΚΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΤΟΥ ΦΣ ΣΕΜΦΕ ΤΗΝ ΤΡΙΤΗ 8/11 ΣΤΙΣ 12:30 ΣΤΟ ΑΜΦ. 2

Τα επαγγελματικά δικαιώματα των αποφοίτων της ΣΕΜΦΕ... Οι αγώνες του συλλόγου πετυχαίνουν νικες!

 Το καλοκαίρι, το Υπουργείο Παιδείας ψήφισε έναν νέο νόμο-πλαίσιο ο οποίος έρχεται να περιγράψει το πώς θα είναι οι μελλοντικοί απόφοιτοι των πανεπιστημίων. Απόφοιτοι κατακερματισμένοι, «απογυμνωμένοι» από επαγγελματικά δικαιώματα, δηλαδή από την νομική κατοχύρωση να στελεχώσουν συγκεκριμένες θέσεις εργασίας, με πτυχία που στην καλύτερη περίπτωση θα αποτελούν πιστοποιητικά γνώσεων. Στην ΣΕΜΦΕ αυτό μεταφράζεται στην απόσπαση της διδακτικής επάρκειας, δηλαδή η δυνατότητα να εργαστούμε ως καθηγητές στην δευτεροβάθμια, από το πτυχίο και την μεταφορά της σε έναν διακριτό κύκλο σπουδών. Ταυτόχρονα, ο νέος- νόμος σημαίνει ότι οι απόφοιτοι συνολικά των πολυτεχνικών σχολών δεν μπορούν με το πτυχίο τους να έχουν πρόσβαση στα επαγγελματικά δικαιώματα του μηχανικού.

Ο φοιτητικός σύλλογος της ΣΕΜΦΕ γνωρίζει πολύ καλά τι σημαίνει ο αγώνας για κατοχυρωμένα επαγγελματικά δικαιώματα στο πτυχίο. Η σχολή συγκροτήθηκε το 1999 και από τα γεννοφάσκια της δεν κατοχύρωνε κανένα επαγγελματικό δικαίωμα για τους φοιτητές της, γεγονός που εξ’ αρχής αντανακλά μια αντίφαση. Αυτό όμως δεν άργησε να αναταχθεί μέσα από τους αγώνες του συλλόγου, πυρήνας των οποίων ήταν η ενιαία επαγγελματική κατοχύρωση των αποφοίτων.

·        Πρώτη νίκη πραγματοποιήθηκε το Σεπτέμβριο 2007 όπου με ΦΕΚ πιστοποιήθηκε η δυνατότητα των αποφοίτων, μεταξύ άλλων, «…να ασχολείται με την διδασκαλία και ερευνητική δραστηριότητα σε διάφορους κλάδους των Μαθηματικών/ της Φυσικής και των εφαρμογών τους» και των Αύγουστο του 2008 ψηφίστηκε προεδρικό διάταγμα «..ώστε οι διπλωματούχοι να λαμβάνουν μέρος στον ΑΣΕΠ Εκπαιδευτικών Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης»

Παρόλα αυτά, η διδακτική επάρκεια δέχτηκε πολλές επιθέσεις ανά τα χρόνια τόσο από το Υπουργείο Παιδείας όσο και από διοικήσεις οι οποίες συνέπλεαν με τις κατευθύνσεις αυτού. Τα προηγούμενα χρόνια είχε ξεκινήσει ξανά μια διαδικασία απόσπασης του δικαιώματος από τα πτυχία των καθηγητικών σχολών. Ο φοιτητικός σύλλογος της ΣΕΜΦΕ στάθηκε στην πρώτη γραμμή του αγώνα ώστε η επάρκεια να παραμείνει στα πτυχία μας, ενιαία για όλους τους αποφοίτους. Παραθέτουμε ενδεικτικά αποφάσεις των συνελεύσεων του φοιτητικού συλλόγου για την υπεράσπιση της διδακτικής επάρκειας.

ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΗΣ ΓΣ ΤΟΥ Φ.Σ. ΣΕΜΦΕ ΤΗΝ ΤΕΤΑΡΤΗ 9/11/2016: «…Απέναντι σε όλο αυτόν το κατακερματισμό των επαγγελματικών δικαιωμάτων, ο οποίος εναρμονίζεται πλήρως με την  κατάσταση η οποία επικρατεί στην «ζούγκλα» εργασίας και στις εργασιακές σχέσεις. Οφείλουμε να υπερασπιστούμε τα ενιαία συμφέροντα μας,   επομένως τα επαγγελματικά δικαιώματα, που είναι ενιαία για τους αποφοίτους της σχολής. Η απόκρυψη, αναβολή και παραπληροφόρηση σε σχέση με το βασικό ζήτημα της κατάργησης των επαγγελματικών μας δικαιωμάτων και δεδομένου ότι η επιτροπή προγράμματος σπουδών με επικεφαλή τον αντιδραστικό καθηγητή Ράπτη συγκροτούν τα πρώτα βήματα στην κατεύθυνση του κατακερματισμού του πτυχίου μας και στη διάλυση των εργασιακών μας δικαιωμάτων και της προοπτικής μας σαν αυριανοί εργαζόμενοι…Τα πρώτα βήματα των συλλογικών διαδικασιών στις καθηγητικές σχολές έχουν καταφέρει να πιέσουν τα τμήματα και τις πρυτανείες, στο βαθμό που η Σύνοδος Πρυτάνεων να ζητάει αναβολή του μέτρου. Παρόλα αυτά η πρόταση που κατατίθεται από την επιτροπή προπτυχιακών σπουδών της σχολής εντάσσεται και δεν αμφισβητεί το ισχύον νομοθετικό πλαίσιο για τη διάσπαση του ενιαίου πτυχίου και την αφαίρεση της διδακτικής επάρκειας από αυτό. Ο φοιτητικός σύλλογος πρέπει να κλιμακώσει τον αγώνα για την κατοχύρωση της διδακτικής επάρκειας στο πτυχίο του, χωρίς την εφαρμογή του νόμου.»

ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΗΣ ΓΣ ΤΟΥ ΦΣ ΣΕΜΦΕ 7/3/2018: «Στις καθηγητικές σχολές, όπως και στην ΣΕΜΦΕ, η διάσπαση του πτυχίου επιτυγχάνεται με την αφαίρεση της διδακτικής επάρκειας. Με την πρόταση του ΙΕΠ όμως η διδακτική επάρκεια θα αφαιρεθεί από όλες τις καθηγητικές σχολές και η παροχή της θα γίνεται μέσω μιας εξωτερικής δομής, ανά πόλη και διαφορετική, η οποία πιθανώς θα έχει όριο εισακτέων και δίδακτρα. Αυτή η πρόταση αποτελεί ακόμα πιο αυστηρό φίλτρο παροχής της διδακτικής επάρκειας για τους απόφοιτους αυτών των σχολών, καθώς απαιτείται η κατοχή του αντίστοιχου πτυχίου της σχολής και επιπρόσθετα η επιτυχημένη παρακολούθηση κι άλλων μαθημάτων εκτός αυτής. Το κυριότερο όμως είναι ότι το πτυχίο αυτών των σχολών πλέον δεν μπορεί να σου παρέχει εξασφαλισμένα κάποια δουλειά..»«Οι ΦΣ των καθηγητικών σχολών έχουν δείξει όλον αυτόν τον καιρό αντανακλαστικά ενάντια σε αυτήν την αναδιάρθρωση και πέτυχαν νίκες, όπως πέρυσι τον χειμώνα που πάγωσαν οι συζητήσεις και οι διαδικασίες για την αλλαγή των προγραμμάτων σπουδών, ως αποτέλεσμα της πίεσης των φοιτητών. Είναι χρέος μας σαν καθηγητική σχολή να μην επαναπαυόμαστε και να συνεχίσουμε να αντιμαχόμαστε, πλάι με τις υπόλοιπες καθηγητικές σχολές, τις πολιτικές διάσπασης του πτυχίου μας και αφαίρεσης του μοναδικού μας επαγγελματικού δικαιώματος.

Επόμενος σταθμός αποτελεί η συζήτηση για την ένταξη της ΣΕΜΦΕ στο ΤΕΕ, η οποία έχει ξεκινήσει από το 2007. Το ΤΕΕ όρισε συγκεκριμένες προϋποθέσεις ώστε να ενταχτεί η σχολή η οποίες πραγματοποιήθηκαν, σε μεγάλο βαθμό, μέσα από την αναδιάρθρωση του προγράμματος σπουδών. Ωστόσο η συζήτηση σημείωσε ελάχιστη πρόοδο. Ο Σύλλογος εξαρχής έχει τονίσει ότι το πρόγραμμα σπουδών της σχολής περιέχει πληθώρα μαθημάτων τα οποία προσανατολίζονται στην επαγγελματική δραστηριότητα των μηχανικών, η ΣΕΜΦΕ είναι  σχολή του ΕΜΠ με 5ετές πρόγραμμα σπουδών και πρέπει να κατοχυρώνονται τα επαγγελματικά δικαιώματα μέσα από ένα ενιαίο αδιάσπαστο πτυχίο. Μέσα από πολυετή αγώνα, μέσα από τις γενικές συνελεύσεις, τις κινητοποιήσεις του συλλόγου και την αντιπαράθεση με κάθε «νομιμόφρονα», ο οποίος εν τέλει κατέληγε να εφαρμόζει τους νόμους του υπουργείου στην κατεύθυνσηδιάλυσης των πτυχίων και τηςαπόσπασης των δικαιωμάτων.

·        Δεύτερη νίκη, λοιπόν, η ένταξή μας στο ΤΕΕτο 2018. Από τότε και στο εξής, όλοι οι απόφοιτοι της ΣΕΜΦΕ ορίζονται ως «Μηχανικοί εφαρμοσμένων μαθηματικών και φυσικών επιστημων» αρχικά ως υποειδικότητα των ΗΜΜΥ μέχρι να εγγραφούν αρκετοί απόφοιτοι ώστε να μπορέσουν να πλαισιώσουν την ξεχωριστή ειδικότητα.

Ο συλλογικός μας αγώνας μπορεί να πετυχαίνει νίκες για την προοπτική όλων μας. Ακόμα και σε καταστάσεις που φαίνονται αμετάβλητες έχουμε καταφέρει να μπλοκάρουμε αντιδραστικές κινήσεις οι οποίες υπονομεύουν το μέλλον μας. Στην νέα κατάσταση που ανοίγεται μπροστά μας, οφείλουμε να σταθούμε στο ύψος των περιστάσεων. Απόσπαση των επαγγελματικών δικαιωμάτων σημαίνει χειρότερη ένταξη των αποφοίτων στην αγορά εργασίας. Οι φοιτητικοί σύλλογοι, και ο δικός μας όπως φαίνεται από όσα προαναφέραμε, έχουμε δώσει σκληρές μάχες και έχουμε πείρα μέσα από ποια μεθοδολογία θα υπερασπιστούμε τα πτυχία και την προοπτική μας. Πυξίδα για τους αγώνες μας οφείλει να είναι η υπεράσπιση των ενιαίων πτυχίων, κόντρα στον κατακερματισμό των αποφοίτων, με τα επαγγελματικά δικαιώματα κατοχυρωμένα σε αυτά, κόντρα στην λογική ενός «αέναου κυνηγιού» προσόντων.  Μέσα από τον φοιτητικό μας σύλλογο θα δώσουμε ακόμα μια φορά αυτή τη μάχη και θα κερδίσουμε.

Ο ΦΑΣΙΣΜΟΣ ΕΧΕΙ ΕΝΑ ΜΟΝΟ ΧΡΩΜΑ... ΤΟ ΜΑΥΡΟ!

  Την Κυριακή 3/10 πραγματοποιήθηκαν ακόμα δύο πογκρόμ επιθέσεων από φασίστες στην Ηλιούπολη Θεσσαλονίκης ενάντια σε μέλη της ΚΝΕ που πραγματοποιούσαν εξόρμηση στην πλατεία Ελευθερίας και στο Νέο Ηράκλειο σε εκδήλωση της ΚΕΕΡΦΑ, εν όψει της επετείου της καταδίκης της Χρυσής Αυγής. Αυτά τα γεγονότα έρχονται να προστεθούν στις φασιστικές επιθέσεις που έλαβαν μέρος στο 1ο & 2ο ΕΠΑΛ Σταυρούπολης εναντίον μαθητών και φοιτητών, που μοίραζαν κείμενα κατά της ΕΒΕ.

 Η πρωτοφανής αύξηση των φασιστικών επιθέσεων και η επανεμφάνισή τους πρέπει να φορτώνεται αποκλειστικά στην κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας! 

 Όχι μόνο δεν καταδικάζει τις εγκληματικές επιθέσεις των φασιστών, αλλά παρέχει τις απαραίτητες πλάτες! Μας μιλάνε για «μεμονωμένες επιθέσεις» (Κεραμέως) και για «καταδίκη της βίας από όπου και αν προέρχεται» (Συρίγος),βάζοντας στο ίδιο τσουβάλι των φασίστες δολοφόνους και το φοιτητικό-λαικό κινημα. Όταν εξισώνουν αυτούς που βγάζουν μαχαίρια σε σχολεία, που τρομοκρατούν και δέρνουν μέχρι να ματώσουν μαθητές, που πετάνε μολότωφ σε φοιτητές, εκείνους που δολοφόνησαν τον Σατζακ Λουκμάν και τον Παύλο Φύσσα, έχουν έναν και μόνο σκοπο... να αξιοποιήσουν τις εν λόγω επιθέσεις, ώστε να καταστείλουν και να τρομοκρατήσουν το φοιτητικό και λαϊκό κίνημα. Αυτός είναι ο φασισμός, το μακρύ χέρι του κράτους!  Το γεγονός αυτό γίνεται εμφανές και από την ίδια τη στάση της αστυνομίας που για άλλη μια φορά, έπαιξε ρόλο παρατηρητή, ενώ στις επιθέσεις στη Σταυρούπολη ουσιαστικά συγκάλυψε και προστάτευσε τους φασίστες, ρίχνοντας χημικά στους φοιτητές, μαθητές και εκπαιδευτικούς που διαδήλωναν έξω από το σχολείο. Όταν χτυπάει τις συγκεντρώσεις καιτις πορείες των αντιφασιστών και αφήνει τους φασίστες να αλωνίζουν στην πόλη. Φαίνεται, λοιπόν, πως η κυβέρνηση με τη στάση της καλύπτει και στρώνει το έδαφος για την αναπαραγωγή ακροδεξιών πρακτικών και αφηγημάτων. Τους έχει νομιμοποιήσει χρόνια τώρα όταν έβαλε σε κομβικές υπουργικές θέσεις τρεις βουλευτές του ΛΑΟΣ (Άδωνι, Βορίδη, Πλεύρη), γνωστοί για τις ακροδεξιές και ξενοφοβικές τους πεποιθήσεις.

 Λίγες μέρες πριν την επέτειο της καταδίκης της ΧΑ ως εγκληματική οργάνωση, έχουμε να εκπληρώσουμε ένα καθήκον. Οφείλουμε να απαντήσουμε μαζικά στον φασισμό με τον τρόπο που γνωρίζουμε ότι έχει νικήσει το αντιφασιστικό κίνημα. Να μην αφήσουμε σπιθαμή γής στην κοινωνία να πατήσει το φασιστικό φαινόμενο. Ενωτικά και μαζικά απέναντι στις φασιστικές επιθέσεις και στην ίδια την κυβέρνηση που δίνει πάτημα σε αυτές. Οι πρακτικές αυτές δεν έχουν θέση ούτε στα σχολεία, ούτε στις γειτονίες μας, ούτε πουθενά! Να στείλουμε τους φασίστες πίσω στις τρύπες τους!

ΟΛΟΙ ΣΤΗΝ ΠΟΡΕΙΑ ΣΤΙΣ 7/10 ΣΤΟ ΕΦΕΤΕΙΟ ΣΤΙΣ 18:30!

ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΤΟΥΣ…14!

Το φοιτητικό κίνημα, πέτυχε μια τεράστια νίκη το προηγούμενο διάστημα. Κατάφεραν να αναστείλουν, μέσα από μαζικές κινητοποιήσεις, την είσοδο της πανεπιστημιακής αστυνομίας στα ιδρύματά μας. Η θύελλα αντιδράσεων που σηκώθηκε ενάντια στο αστυνομοκρατούμενο πανεπιστήμιο, άγγιξε την πλειοψηφία της ακαδημαϊκής κοινότητας και κατάφερε, πέραν της αναβολής του μέτρου, να αλλάζει ακόμα και η φύση της παρουσίας της αστυνομίας.  Από την παρουσία της εντός των ιδρυμάτων,  να πραγματοποιεί περιπολίες στον γύρω εξωτερικό χώρο. Ωστόσο, οι φοιτητές οφείλουμε να είμαστε σε διαρκή εγρήγορση καθώς ο νόμος Κεραμέως περιέχει και άλλες ακραίες διατάξεις.

⦁ Ηλεκτρονικά συστήματα ασφαλείας:  το μέτρο αυτό στην ουσία αναφέρεται στην τοποθέτηση καμερών τόσο στους εξωτερικούς όσο και στους εσωτερικούς χώρους των ΑΕΙ. Με λίγα λόγια μέσα στα αμφιθέατρα, στα κυλικεία, στα εργαστήρια, στους χώρους που ζούμε και κοινωνικοποιούμαστε… θα μας παρακολουθούν! Η Αρχή προστασίας προσωπικών δεδομένων επισημαίνει ότι τίθεται ζήτημα προστασίας ευαίσθητων προσωπικών δεδομένων και θέτει ερωτήματα ως προς το ποιος θα είναι υπεύθυνος για την επεξεργασία αυτών. Από τις διατάξεις του νομοσχεδίου δεν προκύπτει ξεκάθαρα αν θα είναι τα ίδια τα ΑΕΙ. Μέχρι στιγμής υπάρχει κουβέντα τα συστήματα να παρέχονται και να ελέγχονται από ιδιωτικές εταιρίες. Τα προσωπικά δεδομένα φοιτητών, ακαδημαϊκών κλπ θα είναι στα χέρια (!).

⦁ Ελεγχόμενη είσοδος: Σύμφωνα με την διάταξη αυτή, για να εισέλθει κανείς σε οποιοδήποτε χώρο του πανεπιστημίου θα πρέπει να περάσει από εξονυχιστικό έλεγχο στις πύλες. Όλος ο περιμετρικός χώρος των ΑΕΙ θα «οχυρωθεί» από κάγκελα, και η είσοδος θα επιτρέπεται μόνο από τις πύλες στις οποίες θα υπάρχουν μαγνητική ανιχνευτές ( αν φοράς μεταλλικό κόσμημα, την πάτησες!) και έλεγχος κάρτας εισόδου ΑΕΙ (μια νέα εφεύρεση της Κεραμέως). Μέχρι τώρα, τα πανεπιστήμια αποτελούσαν ελεύθερους χώρους πρασίνου και ήταν αναπόσπαστο κομμάτι της τοπικής κοινωνίας. Παράδειγμα, στην περσινή καραντίνα που ιδρύματα όπως η πολυτεχνειούπολη ήταν η μοναδική διέξοδος για τους κατοίκους. Για το υπουργείο, όποιος εισέρχεται στο πανεπιστήμιο είναι εν δυνάμει εγκληματίας και επικίνδυνος.

⦁ Εσωτερικό πειθαρχικό δίκαιο: Υπό την απειλή της επίπληξης έως και της οριστικής διαγραφής θα ζούνε οι φοιτητές στο νέο πανεπιστήμιο της Κεραμέως. Ο νόμος περιγράφει ως άξια πειθαρχικής δίωξης σχεδόν κάθε δραστηριότητα που συνδέεται με τη φοιτητική ζωή.  Από τα πάρτι (ηχορύπανση) μέχρι και κατοχυρωμένες πολιτικές πρακτικές των φοιτητών, πρακτικές οι οποίες ήταν ανέκαθεν νικηφόρες όπως η παρουσία στα όργανα διοίκησης και οι καταλήψεις.

Αν συνδυάσουμε όλα τα παραπάνω, και εισάγουμε και τον παράγοντα της ΟΠΠΙ καταλαβαίνουμε ότι μιλάμε κυριολεκτικά για ένα πανεπιστήμιο φυλακή όπου για να μπούμε θα πρέπει να περνάμε από συνεχείς ελέγχους, όπου κάθε μας κίνηση θα παρακολουθείται και θα καταγράφεται, όπου μπορεί να περάσουμε πειθαρχική διαδικασία για το παραμικρό. Πολλοί καθηγητές και πρυτάνεις πιστεύουν ότι έτσι είναι τα “σοβαρά πανεπιστήμια”. Στο ΕΜΠ ο πρύτανης Αντρέας Μπουντουβής συντάσσεται πλήρως με την κυβέρνηση και μάλιστα ήταν από τους πρώτους που ξεκίνησε την εφαρμογή αυτών των μέτρων. Από αυτούς θα εξαρτηθεί το αν θα μετατραπούν τα ιδρύματά μας σε χώρους “υψηλής ασφάλειας”.

Η ΝΔ γνωρίζει ότι ο τρόπος που διαρθρώνεται η φοιτητική καθημερινότητα μέχρι τώρα, δίνει την δυνατότητα στους φοιτητές να πολιτικοποιούνται, να συγκροτούν αντιστάσεις και να κερδίζουν νίκες για όλη την κοινωνία. Αυτό ακριβώς πάει να χτυπήσει από την ρίζα του! Οι φοιτητές δεν θα επιτρέψουμε να γίνει αυτή η καθημερινότητά μας. Δεν θα επιτρέψουμε να πάρουν από τα χέρια μας όλα τα μέσα πάλης με τα οποία εξασφαλίζαμε τα συμφέροντά μας. Θα σταθούμε ενάντια σε κάθε προσπάθεια εφαρμογής των μέτρων αυτών είτε από την κυβέρνηση είτε από οποιονδήποτε πάει να τα εφαρμόσει στις σχολές μας.