49 Νοέμβρηδες μετά…
Πιάνουμε το νήμα του αγώνα!
Ωραία παιδιά, με τα μεγάλα μάτια σαν εκκλησίες χωρίς στασίδια.
Ωραία παιδιά, δικά μας, με τη μεγάλη θλίψη των αντρείων,
Αψήφιστοι, όρθιοι στα προπύλαια, στον πέτρινο αέρα,
Έτοιμο χέρι, έτοιμο μάτι, – πως μεγαλώνει
το μπόι, το βήμα και η παλάμη του ανθρώπου;
Γ. Ρίτσος
Η μπροσούρα αυτή αποτελεί μια συλλογική προσπάθεια του σχήματος να
σκιαγραφήσει την ιστορία γύρω από την πιο λαμπρή στιγμή της Ιστορίας της χώρας,
την τριήμερη Εξέγερση του Πολυτεχνείου. Οι μέρες εκείνες σημάδεψαν και καθόρισαν
τις μετέπειτα πολιτικές εξελίξεις, κόντρα στην προσπάθεια «εκδημοκρατισμού» της
Χούντας, έδωσαν πνοή σε μέσα πάλης και αγώνα που μέχρι και σήμερα αποτελούν
παρακαταθήκες του λαού και ανέδειξαν το φοιτητικό κίνημα ως το πιο ριζοσπαστικό
κομμάτι του κινήματος. Παίρνοντας ένα-ένα τα συνθήματα του Πολυτεχνείου θα
δούμε ότι είναι διαχρονικά…
Ψωμί
Ο καθένας μπορεί να αντιληφθεί και να νιώσει στο πετσί
του τις συνέπειες των ανατιμήσεων και της ενεργειακής φτώχειας. Τα ψώνια στο
σούπερ μάρκετ μοιάζουν με εφιάλτη, παρατηρούμε μια ραγδαία αύξηση των τιμών στα
βασικά αγαθά όπως το ψωμί, τα ζυμαρικά και τα είδη υγιεινής η οποία κατά μέσο
όρο αγγίζει το 25% με βάση τα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ. Βέβαια αυτό δεν πρόκειται
για μια κατάσταση που αφορά μονάχα τα καταναλωτικά αγαθά, αλλά για ένα
γενικότερο κύμα ακρίβειας το οποίο αποτυπώνεται στο κόστος της βενζίνης, στους
λογαριασμούς του ρεύματος ακόμα και στα νοίκια.
Για να καταλάβουμε τη σοβαρότητα της κατάστασης αρκεί να
ανατρέξουμε στα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ απ’ το 2021 στην έρευνα της οποίας
αναφέρεται πως σχεδόν το 1/3 του πληθυσμού ζει στα όρια της φτώχειας και του
κοινωνικού αποκλεισμού. Το 2022 φαίνεται ακόμα πιο ζοφερό, ενδεικτικές είναι οι
δηλώσεις στα ΜΜΕ πως ο φετινός χειμώνας θα είναι ο πιο σκληρός απ’ το ’42.
Μάλιστα αυτό πλαισιώνεται από μια περίοδο κατά την οποία οι τιμές στη θέρμανση
έχουν φτάσει στο θεό! Βλέπουμε τους λογαριασμούς να φτάνουν ή ακόμα να
ξεπερνούν τον εισόδημα του εκάστοτε νοικοκυριού. Οδηγούμαστε στο αναπόδραστο
συμπέρασμα πως οικογένειες δεν θα μπορούν να ζεσταθούν και να καλύψουν τις
βασικές τους ανάγκες με αποτέλεσμα πιθανόν να μετρήσουμε θύματα όπως συνέβη
πέρσι που κόσμος πέθανε απ’ τα μαγκάλια.
Ως έσχατη λύση στην ενεργειακή φτώχεια παρουσιάζεται η
διακοπή του ρεύματος που όμως θα έχει προηγηθεί από σύσταση στους πολίτες να
χαμηλώσουν τους θερμοστάτες, να κάνουν πιο σύντομο ντους, να μειωθεί
η θερμοκρασία στις δημόσιες πισίνες και να κλείνει ο εξωτερικός φωτισμός των
δημόσιων κτιρίων τη νύχτα. Με άλλα λόγια η κυβέρνηση για ακόμα μια φορά θα
προτιμήσει να «ρίξει το μπαλάκι» της ευθύνης στους πολίτες αντί να λάβει
ουσιαστικά μέτρα για την ελάφρυνση των λαϊκών νοικοκυριών.
Η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας αρνείται κατηγορηματικά
να λάβει οποιοδήποτε μέτρο για να αντιμετωπίσει το κύμα ακρίβειας που γονατίζει
τον λαό! Αντίθετα έχει αμολήσει όλους τους εγκάθετους φερέφωνα της κυβέρνησης
κάνοντας μιντιακό παιχνίδι, προσπαθεί με χυδαία αφηγήματα να κρύψει κάτω απ’ το
χαλάκι την απραξία της. Την ίδια στιγμή που οι λαϊκές οικογένειες δεν
μπορούν να καλύψουν τις βασικές τους
ανάγκες, το επιτελικό κράτος του Κυριάκου Μητσοτάκη είναι γενναιόδωρο με το
κρατικό χρήμα μόνο όταν πρόκειται για καναλάρχες (βλ. λίστα Πέτσα) ,
περιβόητους περιπάτους , «αναπλάσεις» και υψηλόβαθμες κρατικές θέσεις (πχ
διευθυντές του ΕΦΚΑ). Ενδεικτικό για την πολιτική που ακολουθεί η ΝΔ είναι το
νέο μοντέλο επιδοτήσεων στο οποίο όσο λιγότερο καταναλώνεις τόσο μεγαλύτερη
επιδότηση θα έχεις, το οποίο ουσιαστικά σε καλεί είτε να προσαρμοστείς στο
αδιέξοδο που έχουν δημιουργήσει οι ίδιοι είτε πρακτικά να μην μπορείς να
επιβιώσεις.
Παρόλα αυτά αυτό το αδιέξοδο έρχεται στα πλαίσια μιας
γενικότερης πολιτικής της ΝΔ κι αυτή δεν είναι άλλη παρά εκείνη της σύμπλευσης
με το ΝΑΤΟ. Πιο συγκεκριμένα η ΝΔ έχοντας υπόψιν τις ήδη αυξανόμενες τιμές στα
προϊόντα επέλεξε να συμμετάσχει στην πολιτική του ΝΑΤΟ με τις κυρώσεις στην
Ρωσία. Και όντως αναρωτιέται κανείς, αυτές οι κυρώσεις ποιον πρόκειται να
πλήξουν εν τέλει; Σε μια κατάσταση που ο κόσμος μετανιώνει για την μετατροπή
της θέρμανσής του σε φυσικό αέριο και όπου η τιμή της βενζίνης έχει φτάσει σε
σημείο που κανείς διπλό-σκέφτεται για το αν θα χρησιμοποιεί το αυτοκίνητό του
γίνεται προφανές πως οι κυρώσεις θα φορτωθούν στις δικές μας πλάτες. Είναι
ξεκάθαρο πως τον Μητσοτάκη τον νοιάζει μονάχα η περεταίρω πρόσδεση στο ΝΑΤΟ και
δεν τον νοιάζει ούτε λίγο το αν ο λαός θα μπορεί να βγάλει τον χειμώνα.
Βέβαια σε όλη αυτή την εικόνα που το επιτελικό κράτος του
Μητσοτάκη έχει δημιουργήσει έρχεται να προστεθεί και το αντεργατικό νομοσχέδιο
Χατζηδάκη το οποίο θέτει με γλαφυρό τρόπο έναν εργασιακό μεσαίωνα. Ειδικότερα σ
’αυτό το νόμο-έκτρωμα εμπεριέχεται η πρακτική κατάργηση του οκταώρου με την
κυβέρνηση να αντικαθιστά την πληρωμή των υπερωριών με ρεπό (λες και μπορούμε να
τα φάμε τα ρεπό την στιγμή που ένας μισθός δεν φτάνει ούτε για τα βασικά).
Παράλληλα στοχοποιεί την συνδικαλιστική δράση και προσπαθεί να εξαφανίσει κάθε
δυνατότητα για απεργία και αντίδραση. Ο νόμος αυτός σε αφήνει ουσιαστικά έκθετο
στις εργοδοτικές αυθαιρεσίες και σε μεγάλο βαθμό τις νομιμοποιεί ενώ ακόμα
προσπαθεί να καταπνίξει και κάθε δυνατότητα εναντίωσης στην κυβέρνηση και στην αντιλαϊκή
πολιτική της φτώχειας την οποία ακολουθεί.
Παιδεία
Από
την αρχή της διακυβέρνησής της, η ΝΔ έβαλε στο στόχαστρο Ο πανεπιστήμιο και
τους φοιτητές, αφού ο πρώτος νόμος που ψήφισε ήταν η κατάργηση του ασύλου.
Παράλληλα οι εξαγγελίες για τις διαγραφές είχαν ήδη ξεκινήσει κάνοντας ξεκάθαρο
πως η κυβέρνηση θα εκκινήσει μια διαδικασία σφοδρής επίθεσης στα κεκτημένα του
φοιτητικού κινήματος. Ωστόσο αυτό δεν έμεινε αναπάντητο αφού οι φοιτητές μέσω
των γενικών τους συνελεύσεων πραγματοποίησαν μαζικές και μεγαλειώδεις
καταλήψεις και πορείες. Κινούμενη σε μια κατεύθυνση υλοποίησης της
εκπαιδευτικής αναδιάρθρωσης, η κυβέρνηση ψήφισε εκμεταλλευόμενη την πανδημία,
τον κατάπτυστο νόμο Κεραμέως-Χρυσοχοΐδη (διαγραφές, πειθαρχικά, ελεγχόμενη
είσοδο, ΕΒΕ και πανεπιστημιακή αστυνομία) και εν συνεχεία τον νέο νόμο
(συμβούλια διοίκησης, κατάργηση επαγγελματικών δικαιωμάτων, ηλεκτρονικές
εκλογές για την συμμετοχή στα όργανα διοίκησης)
Νόμος
Κεραμέως- Χρυσοχοΐδη
Πανεπιστημιακή
αστυνομία: Με το μέτρο αυτό η ΝΔ στοχεύει στην αναδιαμόρφωση των
πανεπιστημίων από χώρους με ενεργή πολιτική και κοινωνική δράση, από χώρους που
ξεδιπλώνονται άφοβα οι συνδικαλιστικές πρακτικές σε χώρους όπου δεν θα χώρα η
αμφισβήτηση στις κυβερνητικές επιλογές. Ονειρεύεται ένα πανεπιστήμιο αποστειρωμένο
από κάθε μορφή εναντίωσης και πολιτικοποίησης των φοιτητών. Διαδικασίες του
φοιτητικού συλλόγου όπως είναι η γενική συνέλευση και δράσεις όπως οι
κινητοποιήσεις σε καθηγητές και στη διοίκηση θα καταστέλλονται άμεσα από την
ΟΠΠΙ. Μακροπρόθεσμα, δίνει βάση στην καταστολή του φοιτητικού κινήματος, το
οποίο διαχρονικά θέτει αναχώματα σε αντιλαϊκές πολιτικές.
Τα
γεγονότα είναι εκκωφαντικά. Έχουμε όλοι γίνει μάρτυρες του τι σημαίνει
αστυνομία στα πανεπιστήμια: ευθεία βολή κρότου λάμψης σε κεφάλι φοιτητή, αιμόφυρτοι
φοιτητές στο έδαφος, ρίψη χημικών μέσα στα αμφιθέατρα, συλλήψεις συνδικαλιστών φοιτητών,
ακραία καταστολήακόμα και σε συναυλία εντός του ασύλου, χημικά και ξυλοδαρμοί
σε κινητοποιήσεις με αποφάσεις φοιτητικών συλλόγων. Ωστόσο οι φοιτητικοί
σύλλογοι δίνουμε ηχηρό μήνυμα ανυπακοής! Μέσα από ενωτικούς αγώνες που βάζουν
στο στόχαστρο το κατάπτυστο αυτό μέτρο, μέσα από συντονισμένες κινήσεις των
φοιτητικών συλλόγων μαζί με την ακαδημαϊκή κοινότητα μέσω των μαζικότατων
συνελεύσεων, κινητοποιήσεων και πορειών κατάφεραν ήδη 4 φορές να εμποδίσουν την
είσοδο των ΟΠΠΙ.
Διαγραφές:
Οι αντιπαράθεση με τις διαγραφές είναι μακροχρόνια. Εδώ και 40 χρόνια
προσπαθούν να τις εφαρμόσουν αλλά πάντα βρίσκουν εμπόδια! Στόχος των διαγραφών είναι η δημιουργία ενός πολύ ασφυκτικού πλαισίου
σπουδών στο οποίο ο φοιτητής θα ασχολείται αποκλειστικά με τις σπουδές του και
θα απομακρύνεται από κάθε είδους κοινωνικοπολιτικής εμπλοκής. Θέλουν οι
φοιτητές να μην μπορούμε να σηκώσουμε κεφάλι. Ιδιαίτερα στη ΣΕΜΦΕ που ο μέσος
όρος αποφοίτησης ξεπερνά τα 8 έτη (ν+3 είναι το όριο διαγραφής για τις 5ετείς
σχολές και ν+2 για τις 4ετείς) οδηγούμαστε με μαθηματική ακρίβεια ότι δεκάδες
από εμάς θα διαγράφονται κάθε χρόνο!
Πειθαρχικά:
Μία ακόμα κατασταλτική πτυχή του νόμου Κ-Χ αποτελούν τα πειθαρχικά. Οι
πειθαρχικές ποινές κυμαίνονται από επίπληξη, παύση σπουδών από εξάμηνο μέχρι
και διαγραφή από τη σχολή για τα “σοβαρά αδικήματα”. Η συνδικαλιστική δράση, η
ηχορύπανση, η αφισοκόλληση και κάθε είδους δράση που παρεμποδίζει την ομαλή
λειτουργία του Ιδρύματος με ό,τι αυτό συνεπάγεται (π.χ. Κινητοποιήσεις σε
καθηγητές, γενικές συνελεύσεις) αποτελούν μερικά από τα αδικήματα αυτά.
Διαχρονικά μέσα πάλης του φοιτητικού κινήματος μπαίνουν στο στόχαστρο της ΝΔ,
με σκοπό την φίμωση κάθε μορφής αντίστασης και εναντίωσης σε ό,τι πλήττει τους
φοιτητές.
Νέος νόμος
Κατάργηση
επαγγελματικών δικαιωμάτων: Ο νέος νόμος που ψηφίστηκε τον Ιούλιο
του 2022 αποσπά τα επαγγελματικά δικαιώματα από τα πτυχία μας και πιο
συγκεκριμένα εμπεριέχει την εξής πρόταση ''Τα πτυχία δεν πρέπει να συνδέονται
με λεπτομερή επαγγελματικά δικαιώματα''. Το πρώτο δικαίωμα που στοχοποιείται
είναι αυτό της διδακτικής επάρκειας από όλες τις καθηγητικές σχολές,
συμπεριλαμβανομένης της ΣΕΜΦΕ (είναι γεγονός ότι το 27% αποφοίτων της σχολής
μας απασχολούνται στον τομέα της εκπαίδευσης ) με αποτέλεσμα ο νέος νόμος να
καταστρέφει την προοπτική τους. Ο νέος τρόπος λήψης της διδακτικής επάρκειας
προϋποθέτει τη λήψη πτυχίου, τη συλλογή 180 πιστωτικών μονάδων μέσα από έναν
χρόνο επιπλέον σπουδών και την «συνέντευξη»
από επιτροπή η οποία θα “δέχεται” τους “υποψήφιους” για την διδακτική
επάρκεια . Αυτό το πρόγραμμα λήψης της διδακτικής επάρκειας θα είναι επι
πληρωμή για όσους τυχερούς δεν καταφέρουν να γίνουν δεκτοί! Είναι προφανές ότι πτυχία δίχως επαγγελματικά
δικαιώματα δεν έχουν καμία απολύτως αξία πράγμα που δίνει στην αγορά εργασίας
τη δυνατότητα να απορροφά ευέλικτους, μη επαρκώς καταρτισμένους εργαζόμενους
και να τους αμείβει αναλόγως χαμηλά. Στη σχολή μας τα επαγγελματικά δικαιώματα
έχουν κατακτηθεί με αγώνες από τον φοιτητικό σύλλογο. Μόλις το 2007, μετά από 8
χρόνια λειτουργίας της σχολής, αποκτήσαμε διδακτική επάρκεια και το 2018
ενταχτήκαμε στο ΤΕΕ και οι δύο κατακτήσεις
αποτελούν νίκες του συλλόγου!
Ηλεκτρονικές
εκλογές: Μέσωαυτής
της πτυχής του νόμου, μεταβάλλεται ο τρόπος παρέμβασης των φοιτητών στα όργανα
διοίκησης. Προβλέπει την ανάδειξη εκπροσώπων με ενιαίο ψηφοδέλτιο και
ηλεκτρονικές εκλογές. Το προηγούμενο διάστημα οι φοιτητικοί σύλλογοι
παρέμβαιναν στα όργανα διοίκησης μαζικά παράγοντας πιέσεις και μεταφέροντας το
κλίμα και τον συσχετισμό κάθε σχολής. Αυτή η πτυχή κινείται σε πλήρη σύμπλευση
με την κατεύθυνση της ΝΔ για διαλυτοποίηση των συλλόγων και αποπολιτικοποίηση
των φοιτητών.
Συμβούλια
Διοίκησης:
Το Συμβούλιο Διοίκησης θα αποτελείται από 6 εσωτερικά και 5 εξωτερικά μέλη, με
πρόεδρο τον Πρύτανη. Τα ΣΔ θα έχουν αρμοδιότητες που μέχρι τώρα έχει η
σύγκλητος, η οποία πλέον λαμβάνει διακοσμητικό ρόλο. Αυτό θα έχει ως αποτέλεσμα
οι καθηγητές να μην έχουν κανένα λόγο για τα ζητήματα που τους απασχολούν! Κάθε
αρμοδιότητα μέσα στο ίδρυμα, από τους κοσμήτορες μέχρι τους διευθυντές τομέων θα διορίζονται από το
ΣΔ και θα παύονται οι αρμοδιότητές τους από αυτό όταν κριθεί ότι δεν είναι
πλέον “παραγωγικοί”.
Είναι ξεκάθαρο
πως τόσο ο νόμος Κ-Χ, όσο και ο νέος νόμος στοχεύουν στην ολοκληρωτική αλλαγή
του πανεπιστημίου όπως το γνωρίζουμε. Σύσσωμα οι φοιτητικοί σύλλογοι μαζί με
την ακαδημαϊκή κοινότητα έχουμε καταδικάσει και τους δύο! Έχοντας ως παράδειγμα
τους μαζικούς, συλλογικούς και ανυποχώρητους αγώνες, θα συνεχίσουμε να
αμφισβητούμε τις κόκκινες γραμμές και να διεκδικούμε όλα αυτά που μας ανήκουν
και θέλουν να μας πάρουν. Όπως πάντα, έτσι και τώρα οι φοιτητές θα θέσουμε
ανάχωμα στην εγκληματική πολιτική που πλήττει τα δικαιώματά μας και παίζει με
το μέλλον μας.
Ελευθερία
Μια από τις στοχεύσεις της ΝΔ, από την εκλογή της μέχρι
και σήμερα, είναι η καταπάτηση των δημοκρατικών δικαιωμάτων και ελευθεριών του
λαού. Σκοπεύει να άρει εκείνα τα
δικαιώματα και τα κεκτημένα του λαού που
κερδήθηκαν με αγώνες και αίμα. Προσπαθεί με κάθε τρόπο να επιβάλει «σιγή
ιχθύος» ώστε κανείς να μην αμφισβητεί την πολιτική της Μια από της πρώτες τις κινήσεις να είναι η
κατάργηση του πανεπιστημιακού ασύλου αμφισβητώντας, ένα από τα κεκτημένα που ο
ίδιος ο λαός με την εξέγερση του πολυτεχνείου εγκαθίδρυσε. Κεκτημένο που
διασφάλιζε την ελεύθερη πολιτική έκφραση και την συγκρότηση κινηματικών
διεργασιών στο εσωτερικό των πανεπιστημίων.
Οιωνός που σηματοδότησε την ευρύτερη πολιτική κατεύθυνση που η κυβέρνηση
θα ακολουθούσε ενάντια στα λαϊκά στρώματα.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι και η πρωτοφανής επίθεση
στο δικαίωμα του λαού να διεκδικεί. Το καλοκαίρι του 2020 ψήφισε έναν χουντικής
έμπνευσης νόμο, τον νόμο περιορισμού των διαδηλώσεων. Με αφορμή αυτόν τον νόμο
έχουμε δει την αστυνομία να επιτίθεται στοχεύοντας τη διάλυση οποιασδήποτε
πορείας και κινητοποίησης των φοιτητών και ευρύτερα του λαϊκού κινήματος, με τη
χρήση κατασταλτικών χτυπημάτων, χημικών και κρότου λάμψης. Λόγο και της ίδιας
της δυναμικής που έχουν αυτές οι δράσεις στο να υψώνουν αναχώματα ενάντια στην
κυβερνητική πολιτική και να διασφαλίζουν τα συμφέροντα του λαού επιχειρείται
αυτή τη στιγμή μια επίθεση τέτοιου βεληνεκούς για να αποσπάσει από το λαό αυτή
τη δυνατότητα. Στην ίδια κατεύθυνση κινείται και μέσα στα πανεπιστήμια με τον
νόμο Κ-Χ και την πανεπιστημιακή αστυνομία, ένα μέτρο που θυμίζει πολύ τις
μαύρες εποχές της χούντας και το σπουδαστικό της ασφάλειας. Τα αποτελέσματα που
θα είχε η εγκατάσταση αστυνομίας μέσα στα ιδρύματα, τα έχουμε δει και μέσα στο
ΑΠΘ. Η κατάσταση που έχει διαμορφωθεί μέσα στο ίδρυμα είναι ενδεικτική, μια
σορό κατασταλτικών επιθέσεων που έχουν και ως αποτέλεσμα τον τραυματισμό πολλών
φοιτητών, τραμπουκισμοί φοιτητών από τις δυνάμεις καταστολής ακόμα και διάλυση
της συναυλίας του Θανάση Παπακωνσταντίνου. Η επίθεση της ΝΔ στα δικαιώματα και
της ελευθερίες του λαού δεν σταματάει όμως εκεί. Το σκάνδαλο των
παρακολουθήσεων δεν αποτελεί εξαίρεση, καθώς έχουμε δει που μπορεί η κυβέρνηση
να φτάσει για να υλοποιήσει την πολιτική της ατζέντα παρακολουθώντας πολίτες,
δημοσιογράφους μέχρι και αρχηγό αντίπαλου πολιτικού κόμματος μέσω από την ΕΥΠ.
Με την λογική του
«αποφασίζουμε και διατάζουμε» προσπαθεί να επιβάλλει με όποιον τρόπο την
αντιλαϊκή πολιτική της. Τα σκάνδαλα για αναθέσεις χρημάτων κάτω από πλήρη
αδιαφάνεια, συνταγματικές εκτροπές που έχει προβεί (π.χ. απαγόρευση
συναθροίσεων), η σκλήρυνση του νομικού κώδικα, οι αναίτιες συλλήψεις επί
συλλήψεων διαδηλωτών όλα συντελούν σε ένα πλέγμα πλήρους αυταρχισμού. Σκοπός
της, να μπορέσει μακροπρόθεσμα να χτίσει «ανοσία» του συστήματος απέναντι στις
λαϊκές διεκδικήσεις.
Η απάντηση στην καταπάτηση των βασικών δικαιωμάτων ακόμα και των μέσων διεκδίκησης τους, μπορεί να είναι μόνο μια, η ξεκάθαρη αμφισβήτηση αυτών των μέτρων και η ευρεία κινητοποίηση του λαού. Το πολυτεχνείο αποτελεί τη βάση αυτών των διεκδικήσεων και διαχρονικά δείχνει τον δρόμο για τους αγώνες του σήμερα. Το φοιτητικό κίνημα έχει δώσει την απάντηση αμφισβητώντας ανέκαθεν τους περιορισμούς της κυβέρνησης και θα συνεχίσει να το κάνει μέσα από τις διαδικασίες και τις δράσεις του. Στα χρόνια που το σύνθημα ψωμί-παιδεία-ελευθερία είναι πιο επίκαιρο από ποτέ θα δώσουμε την απάντηση που αρμόζει στο δρόμο.
49
Νοέμβρηδες μετά, πιάνουμε το νήμα των αγώνων και συνεχίζουμε!
Ανεξάρτητη Αριστερή Παρέμβαση
Φοιτητών ΣΕΜΦΕ
(σχήμα που συμμετέχει στα ΕΑΑΚ)