Τρίτη 25 Οκτωβρίου 2011

ΓΙΑ ΤΗ ΜΕΓΑΛΕΙΩΔΗ 48ΩΡΗ ΠΑΝΕΡΓΑΤΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ

Η διήμερη πανελλαδική – πανεργατική απεργία της 19 – 20ης Οκτώβρη με τις διαδηλώσεις σε όλη την Ελλάδα να έχουν πρωτοφανή συμμετοχή αποτελεί μια δυναμική απάντηση του λαϊκού κινήματος απέναντι στην αντιλαϊκή πολιτική που τσακίζει κάθε λαϊκό κεκτημένο στο πέρασμά της. Για δύο μέρες εκατοντάδες χιλιάδες λαού, πολιόρκησαν τη Βουλή, που θωρακισμένη πίσω από τα ΜΑΤ και τόνους χημικών, ψήφισε το πολυνομοσχέδιο της διάλυσης των εργασιακών σχέσεων, των χιλιάδων απολύσεων και της νέας φορομπηξίας. Με τον πιο ξεκάθαρο τρόπο, εκατοντάδες χιλιάδες λαού που βλέπουν μέρα με τη μέρα τη ζωή τους να χειροτερεύει, κατήγγειλαν την ασκούμενη πολιτική και απαίτησαν την παραίτηση της κυβέρνησης και την αποχώρηση της τρόικας και της πολιτικής της. Έτσι, το μεγαλειώδες αυτό πανεργατικό απεργιακό διήμερο δείχνει ότι ο λαός αντιστέκεται μαζικά και δυναμικά και δίνει ελπίδα και δύναμη για τη συνέχιση των εργατικών-λαϊκών αγώνων για την ανατροπή αυτής της κατάστασης και το δρόμο για μια άλλη διέξοδο με άξονα την υπεράσπιση των δικαιωμάτων μας κόντρα στο «μεσαίωνα» που μας ετοιμάζουν. 

Για άλλη μια φορά αποδείχτηκε ότι μοναδικός σύμμαχος της κυβέρνησης παραμένουν πλέον οι δυνάμεις καταστολής, που και τις δυο μέρες προσπαθούσε με κάθε τρόπο να εκκενώσει το Σύνταγμα από τις χιλιάδες λαού που βρίσκονταν εκεί. Η εκτεταμένη χρήση χημικών κατέληξε στο θάνατο ενός αγωνιστή συνδικαλιστή του Δημήτρη Κοτζαρίδη μέλος του ΠΑΜΕ. Η κυβέρνηση έβαψε τα χέρια της με αίμα δείχνοντας ότι πλέον δεν ενδιαφέρεται για τίποτα πέρα από την υλοποίηση της αντιλαϊκής πολιτικής της, ακόμα και αν αυτή περνάει μέσα από θανάτους διαδηλώτών. Οι δολοφονικές επιθέσεις της αστυνομίας αποτελούν πλέον το μόνο μέσο της κυβέρνησης για να περάσει τα βάρβαρα μέτρα της. 

Η πολιτική επιλογή του ΠΑΜΕ και του ΚΚΕ να απαγορέψει τη προσέγγιση στη βουλή σε σωματεία και διαδηλωτές δεν μπορεί να αποτελεί δικαιολογία για τη δολοφονική επίθεση από ομάδες του αναρχικού χώρου με πέτρες και μολότοφ στα μπλοκ του ΠΑΜΕ, μέσα στο σώμα των διαδηλωτών. Αυτή η επίθεση έδρασε προβοκατόρικα και συνέβαλλε στη διάλυση της συγκέντρωσης καθώς και είχε ως αποτέλεσμα τραυματισμούς εργαζόμενων και νεολαίων που διαδήλωναν ενάντια στην κυβέρνηση και την αντιλαϊκή πολιτική. Λειτούργησε στη κατεύθυνση της αστυνομίας, δίνοντας της πάτημα για διάλυση της πορείας. Τέτοιου τύπου επιθέσεις από αυτές τις ομάδες με τέτοια μέσα - που και εμείς έχουμε δεχθεί στο παρελθόν(επίθεση στην κατάληψη μεταλλειολόγων) - στρέφονται αντικειμενικά ενάντια στο λαϊκό κίνημα. Συμβάλλει στην αύξηση του φόβου στο πεδίο του δρόμου, μετατοπίζει την κουβέντα από τη μεγαλειώδη απεργιακή διαδήλωση στην απογοήτευση για τις αντιπαραθέσεις μεταξύ πολιτικών χώρων και απωθεί κόσμο από το να απεργήσει και να διαδηλώσει ξανά στο μέλλον. Το λαϊκό κίνημα θα τσακίσει όποιον στρέφεται εναντίον των εργαζόμενων και της νεολαίας, ότι κι αν αυτός επικαλείται όταν δρα προβοκατόρικα και ζημιογόνα προς αυτό.

Δε μπορούμε να μην κριτικάρουμε όμως και την πολιτική επιλογή των μπλοκ του ΠΑΜΕ και του ΚΚΕ να στήσουν υγειονομικές ζώνες μπροστά στη βουλή απαγορεύοντας στους χιλιάδες διαδηλωτές να προσεγγίσουν τη Βουλή την Πέμπτη, που αποτέλεσε επί της ουσίας μια επιλογή του ΚΚΕ να μονοπωλήσει στην περικύκλωση της βουλής και να επιβάλει τη δική του πολιτική λογική και στόχευση (αυτή της διασφάλισης της ομαλότητας κατά την ψήφιση του Πολυνομοσχεδίου κόντρα στις συγκρουσιακές διαθέσεις χιλιάδων διαδηλωτών). Ήδη από την προηγούμενη μέρα πολλές χιλιάδες διαδηλωτών με τα σωματεία τους είχαν δώσει μαχητικά και συγκρουσιακά τη μάχη μπροστά και γύρω απ’τη βουλή δείχνοντας ποιές ήταν οι διαθέσεις τους για την επόμενη μέρα που ψηφιζόταν το νομοσχέδιο. Εμπόδισαν να προσεγγίσουν τη Βουλή ακόμα και σωματεία που έχουν δεχτεί την επίθεση της κυβέρνησης και των δυνάμεων καταστολής τις τελευταίες μέρες, (πχ την ΠΟΕ-ΟΤΑ, που ακόμα αντιστέκεται στην πολιτική επιστράτευση). Επίσης ποτέ δεν αποφάσισε ο φοιτητικός μας σύλλογος-και ούτε πρόκειται-να αποκλείσει άλλους φοιτητικούς συλλόγους καθώς και σωματεία απ’το να διαδηλώσουν μπροστά από τη βουλή. Με τις αλυσίδες της περιφρούρησης στραμμένες στους - εκτός ΠΑΜΕ - διαδηλωτές, κάθε άλλο παρά την περικύκλωση της Βουλής μπορούν να ισχυριστούν ότι υλοποίησαν και η δυσφορία του κόσμου απέναντι σε αυτό ήταν εμφανής. Με τη στάση τους συνέβαλαν στο σχεδιασμό της κυβέρνησης, να κάνει άβατο για το λαό τη Βουλή και την πλατεία Συντάγματος.

Σε μια στιγμή που η νίκη του λαού επιτάσσει τη μεγαλύτερη δυνατή πολιτική ενότητα, για να οξύνει την αστάθεια αυτής της κυβέρνησης και του συστήματος, πρέπει σύσσωμο το λαϊκό κίνημα (και κάθε πολιτική του συνιστώσα), ενωμένο να βγει ακόμα πιο μαχητικά για τις νέες μάχες που έρχονται. Είναι καθήκον όλων να στηρίξουμε το δίκαιο αγώνα του λαού, να σπάσουμε την τρομοκρατία και να ανατρέψουμε αυτήν την κυβέρνηση, την πολιτική τους και το σύστημα. Με ακόμα πιο μαχητικό και μαζικό τρόπο, με συντονισμό των αγώνων, σύνδεση νεολαίας και εργαζομένων και ακόμα μεγαλύτερες απεργίες μπορούμε και πρέπει να συνεχίσουμε από δω και πέρα μέχρι την ανατροπή και τη νίκη.