Στο χρονικό διάστημα που διανύουμε έχουμε γίνει θεατές σε μια τραγελαφική παράσταση, με κύριους πρωταγωνιστές το υπουργείο και τους καθηγητές από τη μία μεριά και τους φοιτητές από την άλλη. Πρόκειται για την κατάργηση των δωρεάν συγγραμμάτων, η οποία είναι αποτέλεσμα του νόμου-πλαισίου που κυρίαρχα στοχεύει στην πειθάρχηση των φοιτητών στα πλαίσια, όχι μόνο των γενικότερων περικοπών, αλλά της άμεσης υλικής απόληξης που θα έχει αυτό στη φοιτητική μας καθημερινότητα (περισσότερη παρακολούθηση στο ήδη εντατικοποιημένο πρόγραμμα σπουδών για την απόκτηση σημειώσεων, ηλεκτρονικά συγγράμματα). Πιο συγκεκριμένα το ηλεκτρονικό σύγγραμμα γίνεται θεσμός καθώς και καταργείται ο δωρεάν 2ος τόμος. Όλα αυτά γίνονται για δύο κυρίως λόγους:
· Πειθάρχηση του φοιτητικού σώματος. Τόσο το υπουργείο όσο και οι καθηγητές βάζανε την προηγούμενη περίοδο αναχώματα στους αγώνες των φοιτητών για την υπεράσπιση των δικαιωμάτων τους, καθώς στηρίζανε ότι «δεν έχουμε ανάγκη τα βιβλία άμα παρακολουθούμε τα μαθήματα και κρατάμε σημειώσεις». Αυτό σημαίνει ότι μας θέλουν φοιτητές-ρομπότ σε ένα πανεπιστήμιο-σχολείο πλήρως εντατικοποιημένο, αποτέλεσμα του οποίου θα είναι να μην έχουμε ελεύθερο χρόνο, να απομακρυνόμαστε από τους συλλογικούς αγώνες και να καταλήγουμε στον ατομικό δρόμο για να επιβιώσουμε.
· Περαιτέρω οικονομικά βάρη στις πλάτες των φοιτητών. Με πρόφαση την οικονομική κατάσταση και με την πλέον γνωστή ατάκα «λεφτά δεν υπάρχουν» κόβουν τα δωρεάν συγγράμματα. Έτσι στην αρχή είχαμε την κατάργηση της δωρεάν σίτισης-στέγασης, μετά ακολούθησε η κατάργηση του δωρεάν πάσο και τώρα καταργούνται τα δωρεάν συγγράμματα, πράγμα που σημαίνει ότι διαλύεται η δημόσια και δωρεάν εκπαίδευση.Στη σχολή μας έχουν παρουσιαστεί κρούσματα αυτής της πτυχής του νόμου. Ήδη κόψανε το 2ο τόμο στο μάθημα της οπτικής και το βιβλίο στην εργαστηριακή φυσική. Εδώ αξίζει να αναφερθεί η συμπεριφορά διαφόρων καθηγητών (π.χ. στην οπτική) οι οποίοι απαιτούνε από τους παλαιότερους φοιτητές να δώσουν τα βιβλία τους για να τα πάρουν οι νεώτεροι!!
Πρέπει να γίνει σαφές στο υπουργείο και στους «ακολούθους» του ότι δε θα δώσουμε ούτε ένα ευρώ για τα συγγράμματα. Μέσα από τους μαζικούς συλλογικούς μας αγώνες, τις γενικές συνελεύσεις, τις παραστάσεις διαμαρτυρίας, τις φοιτητικές μας κινητοποιήσεις και τις συγκρούσεις με όποιον βάζει αναχώματα στην προάσπιση των δικαιωμάτων μας θα παλέψουμε για ένα μέλλον καλύτερο από αυτό που μας ετοιμάζουν. Μα στερούν αυτά που έχουμε κατακτήσει με αγώνες, χρέος μας να τα πάρουμε πίσω!