Βασικό
κομμάτι της εκπαιδευτικής μεταρρύθμισης αποτελεί η συγκρότηση των εσωτερικών
κανονισμών οι οποίοι έρχονται επί της ουσίας να εφαρμόσουν το νόμο Αρβανιτόπουλου και όλα όσα αυτός
προβλέπει. Συγκεκριμένα μια σειρά των
πτυχών του νόμου Αρβανιτόπουλου που έχουν ψηφιστεί για να εφαρμοστούν θα πρέπει
να περάσουν από τις διοικήσεις των
ιδρυμάτων ώστε να γίνουν κομμάτι του εσωτερικού κανονισμού του εκάστοτε
ιδρύματος .Βασικές πτυχές του νόμου είναι η διάσπαση του πτυχίου, οι διαγραφές
φοιτητών στα ν+2 έτη, η εντατικοποίηση του ρυθμού σπουδών και η εισαγωγή διδάκτρων, πτυχές οι οποίες θα
δυσχεράνουν τους όρους φοίτησης μας και οι οποίες στοχεύουν σε μια διαχρονική
επιδίωξη του υπουργείου τη πειθάρχηση
των φοιτητών
→ ΔΙΑΣΠΑΣΗ ΤΟΥ ΠΤΥΧΙΟΥ-ΠΙΣΤΩΤΙΚΕΣ ΜΟΝΑΔΕΣ
Οι σπουδές
διαρθρώνονται σε τρεις κύκλους σπουδών:
τον πρώτο που ισοδυναμεί σε bachelor(3
χρόνια), το δεύτερο που ισοδυναμεί σε master(2 χρόνια) και τον τρίτο τις διδακτορικές σπουδές. Η
κατάρτιση των προγραμμάτων σπουδών γίνεται
από επιτροπή καθηγητών η οποία συγκροτείται από το κοσμήτορα και εγκρίνεται από τον πρύτανη. Σε κάθε κύκλο
σπουδών αντιστοιχούν συγκεκριμένες πιστωτικές μονάδες οι οποίες συγκαταλέγονται
στον ατομικό φάκελο προσόντων του κάθε φοιτητή. Η διάσπαση του ενιαίου 5ετούς
πτυχίου σε bachelor και
master(3+2 έτη) οδηγεί
στη δημιουργία φοιτητών πολλών ταχυτήτων οι οποίοι μπαίνουν σε ένα ατέρμονο
κυνήγι πιστωτικών μονάδων, κατάρτισης και επανακατάρτισης επειδή το διασπασμένο
πτυχίο δεν προσφέρει καμία επαγγελματική προοπτική. Το νέο πτυχίο δεν
διασφαλίζει συλλογικά επαγγελματικά δικαιώματα και οδηγεί στην ατομική
διαπραγμάτευση με τον εργοδότη δημιουργεί δηλαδή απόφοιτους βορρά στην
εργοδοτική αυθαιρεσία.
→ ΔΙΑΓΡΑΦΕΣ ΦΟΙΤΗΤΩΝ
ΣΤΑ Ν+2
Με βάση αυτή
τη πτυχή του νόμου Αρβανιτόπουλου προβλέπεται πως οι φοιτητές που δεν έχουν
πάρει πτυχίο στα ν+2 έτη φοίτησης θα διαγράφονται από τη σχόλη. Στην ίδια
κατεύθυνση κινείται και η διάταξη που προβλέπει πως ο μέγιστος αριθμός συμμετοχών
των φοιτητών σε εξετάσεις του ίδιου μαθήματος
ορίζεται σε 6 και φοιτητές που περνάνε αυτό το όριο θα διαγράφονται. Η
πτυχή αυτή αποσκοπεί στη πειθάρχηση της νεολαίας, οι φοιτητές τρομοκρατημένοι
από τη συνεχιζόμενη αποτυχία και υπό τον φόβο της διαγραφής θα τρέχουν από
αμφιθέατρο σε αμφιθέατρο κοιτάζοντας μόνο τις σπουδές τους απέχοντας έτσι από
τις συλλογικές διαδικασίες του συλλόγου τους. Εν απουσία έτσι των συλλογικών
αναπαραστάσεων θα γίνουν απόφοιτοι πειθαρχημένοι και υπάκουοι εύκολα εκμεταλλεύσιμοι από την
εργοδοσία
→ ΔΙΔΑΚΤΡΑ
Ο νόμος
Αρβανιτόπουλου προβλέπει την εισαγωγή διδάκτρων στον δεύτερο κύκλο σπουδών. Ο
ορισμός και το ύψος διδάκτρων περνάει μέσα από το συμβούλιο ιδρύματος ύστερα από γνώμη του Κοσμήτορα της αντίστοιχης σχολής. Η εισαγωγή διδάκτρων δυσκολεύει όχι μόνο τους όρους αλλά ακόμα και τη δυνατότητα
φοίτησης προσθέτοντας έτσι στην πειθάρχηση και τη μετακύλιση του κόστους
σπουδών στις πλάτες των φοιτητών. Είναι ζήτημα λοιπόν το φοιτητικό κίνημα να
υπερασπιστεί το κεκτημένο με μεγαλειώδης αγώνες δικαίωμα της δημόσιας και
δωρεάν εκπαίδευσης διεκδικώντας το για
εμάς αυτονόητο δηλαδή τις δωρεάν σπουδές.
→ ΕΝΤΑΤΙΚΟΠΟΙΗΣΗ ΤΟΥ ΡΥΘΜΟΥ
ΣΠΟΥΔΩΝ
Στην
κατεύθυνση πειθάρχησης των φοιτητών (διαγραφές, διάσπαση πτυχίου, δίδακτρα)
κινείται και η περαιτέρω εντατικοποίηση του ρυθμού σπουδών. Σύμφωνα με τον νόμο
προβλέπονται υποχρεωτικές παρακολουθήσεις ,υποχρεωτικές εργασίες, πρόοδοι καθώς
και αλυσίδες μαθημάτων . Οι πτυχές αυτές στοχεύουν στην απομάκρυνση των
φοιτητών από τους συλλογικούς αγώνες και τους στρέφουν στον ατομικό δρόμο
οξύνοντας τον ανταγωνισμό και τον κοινωνικό κανιβαλισμό μεταξύ των φοιτητών.
ΠΩΣ ΑΠΑΝΤΑΜΕ ;
Η υλοποίηση
του νόμου Αρβανιτόπουλου και η εφαρμογή των εσωτερικών κανονισμών περνάει μέσα
από τα όργανα διοίκησης: πρυτανεία, σύγκλητος, συμβούλιο ιδρύματος και
κοσμητείες καθώς και από τις συνελεύσεις τμημάτων των εκάστοτε σχολών. Εμείς
λέμε ξεκάθαρα πως πρέπει να αντιπαρατεθούμε ανοιχτά με όσους έρθουν να περάσουν
το νόμο και τους εσωτερικούς κανονισμούς και να έρθουμε σε ρήξη με το
αντιδραστικό μπλοκ των καθηγητών καθώς και του κάθε καλοθελητή του υπουργείου.
Όλοι λοιπόν μαζικά στις συγκλήτους, στα τμήματα και όπου αλλού πάνε να περάσουν
αυτό το νόμο-έκτρωμα προκειμένου να προασπίσουμε τα δικαιώματα που με συλλογικούς
αγώνες πέτυχε το φοιτητικό κίνημα. Απέναντι στο ατομικό δρόμο, στον ανταγωνισμό
και το κοινωνικό κανιβαλισμό αντιτάσσουμε τους συλλογικούς αγώνες που γράφουν
ιστορίες και που είναι οι μόνοι που μπορούν να κατοχυρώσουν νίκες!!
ΑΓΩΝΑΣ ΡΗΞΗ ΑΝΑΤΡΟΠΗΗ ΙΣΤΟΡΙΑ ΓΡΑΦΕΤΑΙ ΜΕ ΑΝΥΠΑΚΟΗ