Το
φετινό τριήμερο του Πολυτεχνείου
αποτέλεσε φάρο ελπίδας και ήρθε να
αποτυπώσει, ειδικά για το φοιτητικό
κίνημα, όλες τις κινηματικές διεργασίες
των προηγούμενων μηνών. Η παρουσία του
κόσμου ήταν μαζικότατη, όπως και η
συμμετοχή των φοιτητών καθ'όλη την
διάρκεια του τριημέρου. Αποκορύφωμα
αποτέλεσε η πορεία του Πολυτεχνείου.
Οι φοιτητές δώσανε τον παλμό, και
χιλιάδες κόσμου κατέβηκαν στο δρόμο,
καταφέρνοντας να σπάσουν το κλίμα
αδράνειας τόσων χρόνων σε μια από τις
πιο μεγαλειώδεις πορείες των τελευταίων
ετών. Κατάφεραν να συμπικνώσουν όλα
τα αιτήματα ενάντια στην κυβέρνηση
στέλνοντας ένα ηχηρό μήνυμα σε όσους
εξαθλειώνουν τις ζωές μας, ότι θα μας
βρουν απέναντί τους. Τα συνθήματα του
Νοέμβρη επανανοηματοδοτήθηκαν στο
σήμερα.
Η
προσπάθεια της κυβέρνησης να τρομοκρατήσει
τον κόσμο αποδείχθηκε άκαρπη. Τις
τελευταίες μέρες γινόμαστε μάρτυρες
μιας ακραίας κατασταλτικής διαχείρησης
απο μεριάς κράτους. Η ΝΔ θέτει σε εφαρμογή
τις πολυπόθητες σε όλους μας προεκλογικές
υποσχέσεις της για την επιβολλή του
νόμου και της τάξης. Από τα γεγονόντα
στην ΑΣΟΕΕ, μέχρι τα σχέδια της ΕΛ.ΑΣ.
για τις 17 Νοέμβρη δεν κατέληξαν πουθένα,
η τρομοκρατία έσπασε κυριολεκτικά στους
δρόμους, με τις πορείες ενάντια στην
καταστολή την προηγούμενη βδομάδα και
την αντιιμπεριαλιστική πορεία της 17ης
Νοέμβρη, με την κάθε μια πιο μαζική απο
την άλλη.
Η
πρώτη απάντηση απέναντι στην κρατική
καταστολή δώθηκε. Ωστόσο, είμαστε ακόμα
στην αρχη. Το βράδυ της 17 Νοέμβρη, τα
Εξάρχεια έγιναν ορμητήριο “νόμιμης”
βίας. Οι δεκάδες αστυνομικοί που
έδρασαν εκεί έδειραν αθώους πολίτες,
κατοίκους, δημοσιογράφους .Ανοιξάν
σπίτια και μπούκαραν σε διαμερίσματα
και ταράτσες (χωρίς ένταλμα προφανώς)
πραγματοποιώντας 41 προσαγωγές και 28
συλλήψεις.
Την
ίδια στιγμή το φοιτητικό κίνημα καλείται
να απαντήσει σε ένα σωρό νεα μέτρα στην
εκπάιδευση. Η κατάργηση του ασύλου
ήταν η αρχή. Το πανεπιστημιακό άσυλο
είναι εκείνος ο χώρος που οι φοιτητές
αλλά και όλος ο λαός μπορούν να οχυρώνονται
απέναντι στην καταστολή και να ξεδιπλώνουν
ριζοσπαστικές πρακτικές, διεκδικόντας
τα δικαιώματά τους.Το νομοσχέδιο που
εξαγγέλεται, αποτελεί την μεγαλύτερη
απαξίωση στους κόπους μας, έχοντας και
έντονο το στοιχείο της εκδικητικότητας
με τις διαγραφές φοιτητών να αποτελέι
το μέγιστο μέσο πειθάρχησης που πετάει
στον κάδο των αχρείστων τόσα χρόνια
προσπάθειας. Έρχεται να αναδιαμορφώσει
ολόκληρη την ζωή μας στο πανεπιστήμιο
καθώς κάθε
δραστηριότητα του μελλοντικού φοιτητή
θα φιλτράρεται από τον φόβο της διαγραφής.
Μαζί με αυτά, άλλα μέτρα και εξαγγελίες
αποτελούν τομή στην αυταρχικοποίηση
των ιδρυμάτων, καθώς η κυβέρνηση κάνει
λόγω για την επαναφορά των συμβουλίων
ιδρύματος, όργανα στα οποία δεν έχουν
λόγο τα μέλη της πανεπιστημιακής
κοινότητας και που ταυτόχρονα είναι
εκείνα που έχουν τον τελευταίο λόγο για
κάθε απόφαση του ιδρύματος.
Ο
αγώνας που έχουμε μπροστά μας είναι
μακρύς. Ειναι αναγκαίο να καταλάβουμε
όσα διακυβέβονται, ότι η κρατική κταστολή
δεν αφήνει κανέναν ανεπηρέαστο. Δεν θα
επιτρέψουμε σε κανέναν να καταστέλλει
τους αγώνες μας. Αυτό το κλίμα που έχει
δημιουργηθεί είναι απαραίτητο να
συνεχίστεί. Δεν
πάμε βήμα πίσω στους αγώνες μας!